Absence epilepsie: herkenning en behandeling

Afwezigheidsaanvallen beïnvloeden het bewustzijn voor een zeer korte tijd, dus het is moeilijk te herkennen. Afwezigheidsaanvallen kunnen vaak onder controle worden gehouden met anti-epileptica. Sommige kinderen met deze epilepsie hebben ook andere soorten aanvallen. De meeste kinderen zullen deze aanvallen niet meer hebben tegen de tijd dat ze hun tienerjaren voorbij zijn.

inhoud

• 1. Wat is absentie-epilepsie?
• 2. Symptomen
• 3. Oorzaken van absentie-epilepsie
• 4. Verworven risicofactoren
• 5. Complicaties
• 6. Diagnose van absentie-epilepsie
• 7. Behandelingsmethoden
• 8. Levensstijl en huismiddeltjes

1. Wat is absentie-epilepsie?

Afwezigheidsaanvallen zijn kort, plotseling bewustzijnsverlies. Ze komen vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen.

De persoon met een absentie-aanval lijkt een paar seconden in de ruimte te staren. Keer dan snel terug naar een normaal niveau van alertheid.

>> Epilepsie is een veel voorkomende neurologische aandoening. Ontdek het nu om moeilijkheden bij het initiële beheer en de behandeling te voorkomen.

2. Symptomen

Het teken is gewoon om in de ruimte te staren. Dit symptoom kan worden verward met onoplettendheid van ongeveer 10 seconden. Soms duurt de afwezigheid van bewustzijn tot 20 seconden, gevolgd door geen symptomen zoals hoofdpijn of slaperigheid.

Tekenen en symptomen van een aanval zijn onder meer:

• Plotseling stoppen met werken maar niet vallen
• Lippen likken
• Ooglid trillen
• kauwbeweging
• Vinger wrijven
• Kleine bewegingen in de handen

Lippen aan de lippen is een van de symptomen van een aanval

Na de aanval weet je niet meer wat er tijdens de aanval is gebeurd. Sommige mensen hebben meer dan één aanval per dag, wat de school of dagelijkse activiteiten verstoort.

De aanvallen zijn erg kort. Als gevolg hiervan hebben kinderen vaak een tijd lang afwezigheidsaanvallen voordat volwassenen de aanvallen kunnen herkennen. Een afname van het leervermogen van een kind kan het eerste teken van deze aandoening zijn. De leerkracht kan commentaar geven op het onvermogen van het kind om op te letten of op het veelvuldig dagdromen van het kind.

3. Oorzaken van absentie-epilepsie

De meeste kinderen hebben een genetische aanleg voor absentie-epilepsie.

De neuronen van de hersenen sturen normaal gesproken elektrische en chemische signalen over de synaptische spleten (de ruimte tussen de pre- en postsynaptische delen, die specifieke enzymen bevatten die chemische mediatoren afbreken om de synaptische transmissie te reguleren). Aanvallen worden veroorzaakt door abnormale elektrische impulsen van neuroncellen.

Bij mensen met epilepsie is de normale elektrische activiteit van de hersenen veranderd. Tijdens een aanval herhalen deze elektrische signalen zich 3 cycli per seconde.

Mensen met epilepsie kunnen ook veranderde niveaus van deze neurotransmitters ervaren.

4. Verworven risicofactoren

Enkele veelvoorkomende factoren bij kinderen met absentie-aanvallen zijn:

• Leeftijd: komt vaker voor bij kinderen van 4 tot 14 jaar.
• Geslacht: Deze aandoening komt vaker voor bij meisjes.
• Familiegeschiedenis: bijna de helft van de kinderen met deze aandoening heeft een familielid met epilepsie.

5. Complicaties

De meeste kinderen met absentie-aanvallen veroorzaken geen complicaties. Echter, bij sommige kinderen:

• U moet levenslang anti-epileptica gebruiken om epileptische aanvallen te voorkomen
• Progressie naar gegeneraliseerde convulsies, zoals tonisch-clonische aanvallen
• Andere complicaties kunnen zijn:
• Moeite met leren
• Gedragsproblemen
• Afzondering van de samenleving

Spastisch - stuiptrekkingen

6. Diagnose van absentie-epilepsie

Tests die nodig zijn voor de diagnose zijn onder meer:

• Elektro-encefalogram (EEG):  Tijdens een aanval is het golfpatroon op het EEG anders dan het normale patroon.
• Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) van de hersenen:  bij afwezigheidsaanvallen kan de MRI van de hersenen normaal zijn. MRI kan echter gedetailleerde beelden van de hersenen opleveren. Dit helpt andere problemen uit te sluiten, zoals een beroerte of hersentumor.

>> Epilepsiepatiënt: wat moet u voorbereiden voordat u naar de dokter gaat?

7. Behandelingsmethoden

De behandeling begint meestal met de laagst mogelijke dosis anti-epileptica. Verhoog vervolgens de dosis naar behoefte om aanvallen onder controle te houden. Wanneer aanvallen minder frequent worden en gedurende ongeveer 2 jaar verdwijnen, kan de dosis van het geneesmiddel worden verlaagd.

Anti-epileptica zijn onder meer:

• Ethosuximide (Zarontin):  Dit is het favoriete medicijn voor eerstelijns controle van absentie-aanvallen. In de meeste gevallen reageren aanvallen goed op dit medicijn. Mogelijke bijwerkingen zijn misselijkheid, braken, slaperigheid, slaapproblemen en hyperactiviteit.
• Valproïnezuur (Depakene):  Valproïnezuur is in verband gebracht met een verhoogd risico op geboorteafwijkingen bij zuigelingen. Daarom mogen vrouwen het niet gebruiken tijdens de zwangerschap of wanneer ze van plan zijn zwanger te worden.
  Artsen kunnen het gebruik van valproïnezuur aanbevelen bij kinderen met gelijktijdige afwezigheid van epilepsie en tonisch-klonische aanvallen.
• Lamotrigine (Lamictal):  Sommige onderzoeken tonen aan dat dit medicijn minder effectief is dan ethosuximide en valproïnezuur, maar het heeft minder bijwerkingen. Bijwerkingen kunnen zijn huiduitslag en misselijkheid.

8. Levensstijl en huismiddeltjes

8.1 Dieettherapie

Het volgen van een vetrijk en koolhydraatarm dieet kan de controle over aanvallen verbeteren. Deze therapie wordt alleen gebruikt als traditionele medicijnen de aanvallen niet onder controle krijgen.

Dit dieet is niet gemakkelijk vol te houden, maar is bij sommige mensen succesvol geweest in het verminderen van aanvallen.

Diëten met veel vet en weinig koolhydraten kunnen aanvallen onder controle houden

8.2 Aanvullende maatregelen , waaronder:

Hier zijn stappen die u kunt nemen om aanvallen onder controle te houden:

• Neem het medicijn correct in:  Pas de dosis van het medicijn niet zelf aan. Als u denkt dat medicijnen uw aanvallen niet onder controle houden en van medicatie moet veranderen, neem dan contact op met uw arts tijdens uw vervolgbezoek.
• Zorg voor voldoende slaap:  Gebrek aan slaap kan epileptische aanvallen veroorzaken. Zorg ervoor dat u elke nacht voldoende rust krijgt.
• Draag een medische waarschuwingsarmband.

Afwezigheidsaanvallen kunnen moeilijk te herkennen zijn en onbedoelde gevolgen hebben voor kinderen. Als u merkt dat uw kind de tekenen en symptomen van een aanval heeft zoals hierboven beschreven, breng uw kind dan naar de dokter voor onderzoek, diagnose en snelle behandeling.

>> Zie meer: Wat weet u over temporale kwab-epilepsie?

Dokter Dao Thi Thu Huong