Conventionele geneeskunde: subduraal hematoom

Een subduraal hematoom is een veel voorkomende bloedingsaandoening in de subdurale ruimte bij traumatisch hersenletsel veroorzaakt door verkeersongevallen. Hematomen kunnen druk op de hersenen veroorzaken en het leven van de patiënt bedreigen als ze niet snel worden gediagnosticeerd en behandeld.

inhoud

• 1. Wat is een subduraal hematoom?
• 2. Symptomen
• 3. Diagnose:
• 4. Behandeling van subduraal hematoom

1. Wat is een subduraal hematoom?

Deze verharding is een bloeding aan het oppervlak van de hersenen, gelegen in de subdurale ruimte. De bloeding vindt plaats onder het membraan dat de hersenen omringt, de dura genoemd. Hoewel de bloeding meestal niet uit de hersenen komt, kan het bij een groot hematoom op de hersenen drukken. Deze compressie leidt tot symptomen.

Traumatisch hersenletsel is de oorzaak van de meeste gevallen van subduraal hematoom. De meest voorkomende oorzaken van blessures zijn:

• Verkeersongelukken.
• Hoog vallen.
• ruzie.

>> Hoofdtrauma is een vrij veel voorkomende aandoening in het leven. Meer informatie: Conventionele geneeskunde: hoofdtrauma.

Subdurale hematomen worden ingedeeld in twee hoofdgroepen:

• Acuut subduraal hematoom: deze groep verschijnt vanaf de eerste uren na een trauma. Als het bloeden aanhoudt, blijft het hematoom in de dagen na het letsel groter worden.
• Chronisch subduraal hematoom: deze groep komt veel voor bij oudere patiënten. Bij deze groep patiënten is er vaak sprake van fysiologische hersenatrofie met de leeftijd. Licht hoofdletsel kan ook kleine hersenaders beschadigen, wat leidt tot bloedingen aan het oppervlak van de hersenen. De verwonding kan zo mild zijn dat de persoon zich er helemaal niet van bewust is of zich niet herinnert dat hij een hoofdletsel heeft gehad. Deze bloedmassa groeit langzaam in omvang, wat weken kan duren.

Subduraal hematoom: subduraal hematoom

2. Symptomen

Sommige patiënten zijn bewusteloos na een ernstig hoofdtrauma en hebben een acuut subduraal hematoom.

Dan kunnen symptomen optreden zoals:

• Hoofdpijn .
• Braken.
• Zwakheid.
• Doof gevoel.
• Moeite met bewegen.
• Problemen met de uitspraak.
• Duizeligheid .
• Verwarring of moeite met denken.
• Slaperig.
• epileptisch.

3. Diagnose:

Een subduraal hematoom wordt gedetecteerd door middel van beeldvorming van de hersenen, zoals computertomografie (CT) scans en soms magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Door de afbeeldingen kunnen we de aanwezigheid en grootte van het hematoom zien.

4. Behandeling van subduraal hematoom

De gekozen behandeling hangt af van de grootte van het hematoom en de symptomen van de patiënt. Soms hebben patiënten een operatie nodig om het hematoom te verwijderen en de hersenen te decomprimeren. Als het hematoom klein is, kan uw arts een conservatieve behandeling en nauwlettende controle aanbevelen. Bij conservatieve behandeling en follow-up zijn herhaalde CT-scans of MRI's noodzakelijk.

Afbeelding van CT-scanfilm

Als u anticoagulantia zoals aspirine of warfarine gebruikt, zal uw arts u vragen om te stoppen met het gebruik ervan. Zorg ervoor dat u informatie verstrekt over de medicijnen die u momenteel gebruikt en bespreek wanneer het veilig is om deze medicijnen te hervatten.

In de groep patiënten met een groot subduraal hematoom dat de hersenen comprimeert en het leven bedreigt, is het noodzakelijk om een ​​spoeddecompressieoperatie te ondergaan. De chirurg heeft veel technische methoden om het hematoom te verwijderen, zoals:

Open het uitgangsgat

Boven het hematoom wordt een gat in de schedel geboord, door dit gat ontsnapt het hematoom om de hersenen te decomprimeren. Meestal gekozen bij patiënten met chronisch subduraal hematoom.

Decompressieve craniotomie met herpositionering van de schedelkap

Bij deze methode wordt een deel van de schedel verwijderd. Dit zorgt voor een betere toegang tot het hematoom en een betere decompressie van de hersenen. Het verwijderde bot werd teruggeplaatst na het hematoom en decomprimeerde de hersenen aan het einde van de operatie.

Open schedel decompressie:

Bij deze methode wordt een deel van de schedel verwijderd en niet onmiddellijk geplaatst, maar zal worden vervangen door een "kraanpleister" -operatie nadat de toestand van de patiënt dit toelaat. Het verwijderen van de kalot helpt bij het goed decomprimeren van de hersenen en het verlengen van de hersenen, waardoor gevallen van hersenoedeem worden voorkomen die de hersenen dreigen te laten vallen. Deze methode wordt echter niet vaak gebruikt en hangt af van het oordeel van de chirurg, afhankelijk van het geval.

Dokter Ngo Minh Quan