Wat u moet weten over prostaatverkalking

Prostaatverkalking is tegenwoordig een vrij veel voorkomende aandoening bij mannen. Hoewel niet te gevaarlijk, zonder duidelijke symptomen en zonder behandeling, kunnen sommige gevallen gevaarlijke complicaties in de prostaat lijken en tijdige behandelingsinterventie vereisen. Dus, wat is prostaatverkalking, is het gevaarlijk en hoe wordt het behandeld? Alles wordt binnenkort onthuld door SignsSymptomsList.

inhoud

• Wat is prostaatcalcificatie?
• Is prostaatverkalking gevaarlijk?
• Behandeling van prostaatverkalking

Wat is prostaatcalcificatie?

Reden

Prostaatverkalking is een aandoening waarbij calcium wordt afgezet in de prostaatklier . Dit wordt als een goedaardige aandoening beschouwd wanneer mannen geen symptomen hebben, slechts incidenteel ontdekt op echografie of röntgenfoto's. Het gemeenschappelijke beeld is verkalkte knobbeltjes van verschillende groottes.

De oorzaak van deze aandoening is nog onbekend. Uit onderzoek is echter gebleken dat prostaatverkalking vaak voorkomt bij oudere mannen met een voorgeschiedenis van ziekten zoals prostatitis , prostaatvergroting, prostaatkanker, na prostaatkanker Vergrotingschirurgie, na behandeling van prostaatkanker.

De meest voorkomende is post-inflammatoire prostaatcalcificatie . Het ontstekingsproces bevordert een fibrotische reactie in de klier, waardoor verkalkingsvlekken ontstaan. Soms kan het ook worden veroorzaakt door een ontsteking die het kanaal blokkeert, waardoor vochtophoping verkalkingen of stenen vormt.

Prostaatverkalking gaat soms gepaard met onaangename symptomen

Symptoom

Meestal wordt de ziekte bij toeval ontdekt door middel van echografisch onderzoek. De meeste mannen voelen geen symptomen totdat de aandoening ernstiger wordt. Dan zullen ze ongebruikelijke tekenen beginnen te voelen. Let op pijn in het perineum, onderrug en penis. Soms komt de pijn plotseling op in de lies en de buik met ongemak in de geslachtsdelen. Soms zijn er urinewegsymptomen zoals: moeite met urineren, pijnlijk urineren, nocturie. Sommige gevallen lijken bleekgeel sperma, dat tijdens de seks in een stroompje stroomt.

Is prostaatverkalking gevaarlijk?

Meestal zijn prostaatverkalkingen goedaardig en veroorzaken ze geen symptomen. Er is dus geen behandeling nodig. Wanneer de grootte van de verkalkte knobbeltjes echter geleidelijk toeneemt, treden complicaties op zoals:

Chronische prostatitis

De toestand van verkalkte knobbeltjes comprimeert de urinewegen, waardoor de urine stagneert, waardoor bacteriën kunnen groeien en ziekten kunnen veroorzaken. Veelvoorkomende symptomen van prostatitis zijn meestal: pijnlijk urineren, bloed in de urine, troebele urine, pijnlijke ejaculatie, bloederige ejaculatie... Deze aanhoudende aandoening kan de behandeling belemmeren omdat antibiotica moeilijk is, dringt direct door in de prostaatklier.

Verminderde vruchtbaarheid

Spermasecretie wordt beïnvloed door chronische prostatitis. Dit resulteert in een afname van de hoeveelheid en kwaliteit van het sperma. Sperma wordt gezien als het medium dat sperma voedt en beschermt. Wanneer de hoeveelheid sperma afneemt, is het sperma onbeschermd en ondervoed, waardoor de kans op conceptie wordt verkleind.

Prostaatverkalking schaadt zowel de hoeveelheid als de kwaliteit van het sperma

Veroorzaakt urineweginfecties en stenen

Verkalkte knobbeltjes komen in de urinewegen en veroorzaken stagnatie van urine. Daardoor ontstaan ​​terugkerende infecties die het risico op blaasstenen vergroten.

Verminderde nierfunctie

Onbehandelde terugkerende infecties kunnen een infectie stroomopwaarts van de nier veroorzaken en de nierfunctie beïnvloeden.

Bovendien kan prostaatverkalking ook in verband worden gebracht met sommige ziekten, zoals prostaatvergroting. Of soms een gevaarlijkere ziekte zoals prostaatkanker. Daarom moet deze aandoening niet worden onderschat als er geen symptomen zijn, maar het is noodzakelijk om aandacht te besteden aan follow-up om de bovenstaande complicaties te voorkomen.

Behandeling van prostaatverkalking

Als de verkalkte knobbeltjes niet te groot en talrijk zijn, is er geen behandeling voor prostaatverkalking nodig . Het is alleen nodig om preventieve maatregelen te nemen tegen prostatitis en om de groei van verkalkingen regelmatig te controleren.

In het geval van prostatitis of andere begeleidende ziekten, moet deze onmiddellijk worden gediagnosticeerd en behandeld. Momenteel worden er 2 hoofdbehandelingsmethoden toegepast: medische behandeling en chirurgische behandeling.

Interne medische behandeling

Medische behandeling gebruikt voornamelijk de volgende methoden om prostatitis te minimaliseren:

Gebruik van orale antibiotica

Voor acute ontstekingen is het gebruik van orale antibiotica een vrij effectieve methode. Voor chronische prostatitis stuit deze behandelmethode echter op veel obstakels omdat antibiotica niet direct in de prostaatklier doordringen. Tegelijkertijd is de ontwikkeling van resistente bacteriën ook een factor die de medische behandeling belemmert.

Daarom, als chronische prostatitis wordt gediagnosticeerd, verander het medicijn dan niet of verhoog de dosis niet zelf, omdat dit lever- en niertoxiciteit kan veroorzaken. Als de infectie recidiverend is, is de behandelingsmethode meestal een chirurgische behandeling.

Injectables gebruiken

Injecteer antibiotica rechtstreeks in de prostaat om orale antibiotica te ondersteunen. Echter, net als bij orale antibiotica, kan langdurig gebruik van injecteerbare geneesmiddelen ook de weerstand verhogen. Bovendien doden deze methoden alleen bacteriën en behandelen ze verkalkte knobbeltjes niet volledig.

Fysiotherapie

Naast het gebruik van medicijnen, hebben fysiotherapiemethoden een hoge efficiëntie opgeleverd. Deze methode verhoogt de perfusie van de prostaatklier om het betere effect van orale antibiotica te ondersteunen. Het verlicht ook congestie in de klier, vermindert het risico op infectie en verwijdert de geblokkeerde klier.

De meest toegepaste fysiotherapeutische methoden zijn: lokale massage, ultrageluidtherapie. Therapeutische echografie verwarmt diep in de klier en verhoogt de perfusie. Het kan de bacteriën echter niet doden, dus het kan niet als de belangrijkste behandeling worden beschouwd. Het mag alleen worden gebruikt als ondersteunende maatregel tijdens de behandeling en ter voorkoming van complicaties.

Chirurgische behandeling

Chirurgische behandeling van prostaatverkalking is meestal geïndiceerd wanneer:

• Grote verkalkte knobbeltjes beïnvloeden de seksuele functie. Of het veroorzaken van terugkerende prostatitis die niet goed reageert op medische behandeling, moet chirurgische interventie overwegen.
• Verkalking met prostaathypertrofie en een grote mate van vergroting kan alleen operatief worden behandeld.
• Biopsie van verkalkte knobbeltjes onthulde kwaadaardige cellen.

Afhankelijk van het specifieke geval kiezen artsen laparoscopische of open chirurgie.

Chirurgische behandeling is vaak geïndiceerd wanneer medicamenteuze therapie niet succesvol is

Wat moet er worden gedaan om complicaties van prostaatcalcificatie te voorkomen?

Als prostaatverkalking symptomen heeft vertoond zoals: pijnlijk urineren, dysurie, bloed in de urine, seksuele disfunctie, enz., moet medische of chirurgische behandeling worden overwogen.

Daarnaast heeft de patiënt nodig:

• Beperk zoute, pittige, pittige en warme gerechten.
• Drink elke dag voldoende water. Wanneer prostaatverkalking voldoende 2,0-2,5 liter water per dag moet drinken. Om urine te reinigen, moet u de urinewegen vrijmaken en het risico op infectie verminderen.
• Sport regelmatig. Bekkenondersteunende oefeningen zoals wandelen, yoga ... worden aanbevolen ter ondersteuning van een zeer goede behandeling.
• Schoon lichaam. Maak de geslachtsdelen dagelijks schoon om het risico op infectie te verminderen.
• Beperk het gebruik van stimulerende middelen, alcohol, koffie, tabak.
• Als u getrouwd bent, moet u een regelmatig en regelmatig seksleven hebben.
• Voer fysiotherapie uit, masseer klierstimulatie. Om verstopping in de klier te verlichten, het risico op infectie te verminderen, moet u het kanaal vrijmaken.

Prostaatverkalking is meestal niet gevaarlijk, dus mannen kunnen leven zonder behandeling. Ze kunnen echter ook de "boosdoeners" zijn van bacteriële infecties. Daarom moeten mensen met de ziekte aandacht besteden aan regelmatige gezondheidsmonitoring om andere gevaarlijke complicaties onmiddellijk te detecteren.