Verwijde borstkanalen: de zorgen van vrouwen

Mammaire ductale ectasie (MDE) is een veelvoorkomend borstprobleem. Er zijn lang gedebatteerde vragen naast deze pathologie. Is dit een vorm van schade veroorzaakt door een infectie? Kunnen verwijde borstklieren borstkanker veroorzaken? Laten we samen over deze ziekte leren en de bovenstaande vragen beantwoorden.

inhoud

• 1. Inleiding
• 2. Leidt borstkanaaldilatatie tot kanker of niet?
• 3. Symptomen 
• 4. Behandeling:
• 5. Conclusie

1. Inleiding

Ductale dilatatie is een goedaardige aandoening van de borst. Zoals de naam al aangeeft, is dit de verwijding van het terminale kanaal van de borstklier.

Zoals op de foto te zien is, kunnen we duidelijk de voorlopige structuur van de borst zien. Er zijn veel lobben van de borst, in elke borstkwab zijn er binnenkwabkanalen, buiten zijn de buitenkwabkanalen die helpen melk uit de lobben te transporteren. De extralobulaire kanalen leiden naar de grotere kanalen van de borstklieren, die zich uiteindelijk bij de tepel verzamelen.

Milde ductale dilatatie (mild) is niet pathologisch van aard. Het is gewoon een normale ontwikkeling van vrouwen naarmate ze ouder worden. Maar waarom praten mensen soms over het diagnosticeren, testen en zelfs behandelen van dit zogenaamd 'fysiologische' probleem?

Omdat ductale dilatatie in veel gevallen vaak gepaard gaat met een ontsteking rond de verwijde borstkanalen - periductale ontsteking. Symptomen verschijnen afwisselend, waaronder abnormale afscheiding, pijn in de borsten, terugtrekken van de tepels... Alle bovengenoemde problemen wijzen op een pathologische laesie, zelfs kanker.

Daarom moeten verloskundigen en gynaecologen naar de ziekte vragen, deze zorgvuldig onderzoeken en tests uitvoeren om andere ziekten uit te sluiten. Van daaruit kunnen ze dit diagnosticeren als een fysiologisch fenomeen van de patiënt.

Behandeling is soms noodzakelijk, omdat er een daadwerkelijke infectie of maligniteit aanwezig kan zijn.

1.1. Aanwezigheid van ductale dilatatie

Ductale dilatatie komt voor bij ongeveer 25% van de vrouwen, en ongeveer 50% van hen zijn vrouwen ouder dan 60 jaar.

Zoals de gegevens hierboven, zien we verwijde borstkanalen die voornamelijk worden gezien bij vrouwen rond de menopauze (die op het punt staan ​​​​en door de menopauze zijn gegaan). De aandoening kan echter ook incidenteel voorkomen bij jonge vrouwen (30 jaar oud), en nog zeldzamer bij meisjes en mannen.

De meeste gevallen (66%) van ductale dilatatie zijn asymptomatisch.

1.2. Waarom wordt ductale mastitis periductale mastitis genoemd?

In sommige gevallen van verwijde borstklieren is er een ontsteking rond de kanalen. Dit zal abnormale symptomen in de borst veroorzaken. Klinische symptomen van ductale dilatatie zijn in sommige gevallen vrij gelijkaardig aan periductale mastitis, soms zelfs borstkanker.

>>> Zie meer:  Vroege waarschuwingssignalen van borstkanker die elke vrouw moet weten

Er zijn zelfs gevallen van peritubulaire mastitis bij personen met verwijde borstklieren.

Daarom kan men de twee termen ductale dilatatie en peritubulaire mastitis door elkaar gebruiken. Dit is echter alleen het geval in gevallen waarin de diagnose onduidelijk is. De definitieve diagnose vóór de behandeling moet deze twee problemen duidelijk onderscheiden.

In wezen zijn dit dus 2 afzonderlijke ziekten.

Periductale mastitis.

Er wordt verondersteld dat infectie bij peritubulaire mastitis leidt tot ductale dilatatie. Dit is onjuist gebleken.

2. Leidt borstkanaaldilatatie tot kanker of niet?

Zoals vermeld, is de aard ervan een natuurlijk fysiologisch fenomeen, dat totaal niets met de progressie van kanker te maken heeft. Het is echter niet uitgesloten dat borstkanker en verwijde borstkanalen tegelijkertijd optreden.

3. Symptomen 

Door de symptomen van elke patiënt te interpreteren en ze vervolgens samen te voegen, wordt het meest volledige en nauwkeurige beeld voor elk onderwerp weergegeven.

Verwijde borstklieren hebben symptomen die niet specifiek zijn of gemakkelijk overlappen met andere ziekten. Net zoals borstkanker geen ongewone ziekte is, zijn mastitis en ductale vergroting dat ook. 

Symptomen van ductale vergroting van de borstklier zijn gevarieerd en variëren van persoon tot persoon. Daarom zullen de diagnose en behandeling van de arts elk specifiek symptoom van de patiënt volgen.

>>> Zie meer:  Borstpijn: tien veelvoorkomende oorzaken

3.1. Ongewone afscheiding uit de tepel

80% van de vrouwen ervaart deze aandoening minstens één keer in hun leven. De aandoening kan erg onaangenaam zijn, vooral wanneer de ontlading ongewoon zwaar of terugkerend of aanhoudend is. De afscheiding kan de patiënt ook in paniek brengen, vooral wanneer de afscheiding zo rood is als bloed.

Tepels scheiden dun bloed af.

De meeste afscheiding uit de tepel is goedaardig. Tot 15% van de gevallen is echter kwaadaardig.

Fysiologisch is afscheiding uit de borstklier de meest voorkomende manifestatie van symptomatische ductale dilatatie. De kleur van de afscheiding is meestal: geel, wit, groen, bruin, blauw - zwart. De afscheiding is meestal dik, stroperig, soms vergelijkbaar met tandpasta.

Tepels hebben een dikke, pasta-achtige afscheiding zoals tandpasta.

Tekenen van afscheiding die leiden tot verdenking van borstkanker:

• Spontane afscheiding (geen zwangerschap, geen trauma, geen externe prikkels).
• Afvoer aan één kant.
• Er is maar één uitgang van secreties.
• Bloeden als bloed, dun water.
• Continu vertaald, langdurig.

Wanneer deze tekenen aanwezig zijn, zal uw arts beeldvormende tests uitvoeren om te controleren op kankerachtige laesies.

• mammografie.

Links: Normaal mammogram. Rechts: Mammogram met verwijde borstklieren.

• Borst echografie.
• Soms is borst-MRI, borstbiopsie noodzakelijk.

3.2. Borstpijn

Dit symptoom is ingedeeld in 3 groepen:

• Vanwege extra-mammaire oorzaken (in de buurt van de borst, niet veroorzaakt door de borst).
• Cyclische pijn in de borst.
• Niet fietsgerelateerd.

Vooral pijn in de borst veroorzaakt door andere oorzaken dan de borst komt vaak voor, zoals:

• herpes .
• Costochondritis.
• Lokale myocardischemie.
• Irritatie van het borstvlies.
• Gastro-oesofageale reflux.
• Gebroken ribben.

Cyclische pijn in de borst

Cyclische borstpijn is goed voor ongeveer 66% van de gevallen, vaak gerelateerd aan veranderingen in de hormonen van de patiënt. Typisch, 1 week voor de menstruatie, zal de patiënt borstpijn ontwikkelen. Pijn is meestal in beide borsten, kan ernstig zijn, vooral in het bovenste buitenste deel van de borst.

Bovenste binnenste: Bovenste binnenste borst. Bovenste buitenste: Boven de borst. Lager binnen: Lager in de borst. Onderste buitenste: Onder de buitenkant van de borst.

Bovendien kan cyclische pijn in de borst optreden bij patiënten die orale anticonceptiva gebruiken.

>>> Zie ook:  Borstpijn: diagnose, behandeling en manieren om pijn thuis te verlichten

Niet-cyclische pijn in de borst

goed voor 33% van de gevallen. Ductale vergroting is een van de oorzaken van niet-cyclische borstpijn. Het is de ontsteking rond de borst die dit symptoom veroorzaakt.

Peritubale mastitis veroorzaakt ook borstpijn, met als belangrijkste mechanisme een ontsteking. Echter, peritubulaire mastitis wordt meestal veroorzaakt door een infectie.

Deze algemene mastitis-aandoeningen hebben vaak begeleidende verschijnselen zoals: zwelling, warmte en roodheid van de borst. Af en toe kan de patiënt koorts hebben.

Omdat er veel oorzaken zijn, zal de arts, wanneer een patiënt naar de kliniek komt vanwege pijn in de borst, de borst onderzoeken om de vragen te beantwoorden:

• Is de pijn echt te wijten aan een borstoorzaak?
• Is het mastitis?
• Borstafwijkingen die wijzen op kanker, zoals: voelbare knobbel, verandering van huidskleur in de borst, tepel die bloed sijpelt?

Omdat mastitis in dit geval veel voorkomt, is echografie vaak de voorkeursmethode. Afhankelijk van het geval is het mogelijk om mammografie te combineren of niet.

3.3. Voel de knobbel in de borst

Het is begrijpelijk dat er een algemene angst is bij patiënten die een knobbel in de borst voelen/onderzoeken. De vraag die voor de patiënt beantwoord moet worden is of dit een goedaardige of kwaadaardige tumor is. 90% van de borstknobbels tussen de 20 en 50 jaar is goedaardig. 

>>> Zie meer:  Een knobbeltje in de borst voelen: wat moet ik doen?

Bij proefpersonen met verwijde borstklieren verschijnen borsttumoren als gevolg van:

• Verwijde buizen zijn voelbaar.
• Abces door peritubulaire mastitis.

Abces van de borst bij peritubulaire mastitis.

Wanneer een patiënt zich presenteert met een knobbeltje in de borst, is het absoluut noodzakelijk dat de arts een grondig onderzoek doet en tests en/of procedures uitvoert.

De voorkeurstest voor gebruik bij jonge vrouwen < 30="" age="" is="" super="" negatieve="" breast.="" view="" review="" breast="" photo ="" if="" moeilijk="" survey="" close="" on="" super="" negative.="" yes="" can="" use="" use="" geboorte="" set ="" core="" naald="" to="" mark="" price="" copy="" substance="" of="" block="" u="">

Voor vrouwen van 30 jaar en ouder zijn mammogrammen vaak de eerste keuze. Borsttumoren worden beoordeeld volgens de BI-RADS-tabel.

De BI-RADS-classificatie wordt gebruikt bij echografie van de borst, mammografie en MRI.

3.4. De tepel wordt naar binnen getrokken

Links: De tepel is iets naar binnen getrokken. Rechts: De tepel is volledig naar binnen getrokken.

Aandoeningen zoals ductale dilatatie, peritubulaire mastitis, borstabces en tuberculeuze mastitis kunnen allemaal ingetrokken tepels veroorzaken. Bovendien veroorzaakt borstkanker ook deze aandoening. Tepelverkleining kan optreden na borstreconstructie (verwijdering van kanker) of borstbiopsie.

Dit symptoom dwingt de arts om echografie van de borst, mammografie en borstbiopsie uit te voeren wanneer er een vermoedelijke kankerachtige laesie is.

Het is dus gemakkelijk in te zien dat:

Bij patiënten met borstsymptomen is het eerste dat de arts moet uitsluiten een maligniteit.

4. Behandeling:

De belangrijkste gevallen van ductale dilatatie worden symptomatisch behandeld.

4.1. Voor symptoom van tepelontlading:

Thee of koffie kan de symptomen helpen verbeteren. De duur van de behandeling kan echter oplopen tot 6-9 maanden en er zijn niet genoeg onderzoeken om het voordeel van deze behandeling aan te tonen.

4.2. Borstpijn

Gebruik Bromocriptin voor de behandeling van 2 weken, verlengd bij lage doses gedurende 6 maanden als er een terugval is.

Antibiotica worden alleen overwogen bij ernstige borstpijn. Antibiotica naar keuze zijn metronidazol en flucloxacilline, die anaëroben en stafylokokken doden. Erytromycine is de tweede keus.

4.3. Chirurgie

Patiënten zijn geïndiceerd voor chirurgische verwijdering van verwijde kanalen wanneer:

• Tepelafscheiding met melkwitte, gekleurde, bloederige of dunne afscheiding.
• Om de tepel eruit te trekken.
• Diagnose van vermoedelijke borsttumor.
• Abces.
• Lekkage lijn.
• Eczeem (veroorzaakt door tepelontlading).

Oorzaken van terugkerende symptomen van borstvergroting na een operatie

• De abcesholte bestaat nog steeds - niet volledig ontleed.
• De verwijde kanalen bij de tepel zijn niet doorgesneden.
• Het distale kanaal is verwijd maar niet verwijderd.

5. Conclusie

Ductale dilatatie is een veel voorkomend fysiologisch proces bij oudere vrouwen. Een ductale dilatatie kan overlappend zijn met een infectie.

Hoewel ze in dezelfde groep worden ingedeeld als peritubulaire mastitis, verwarren artsen deze twee afzonderlijke aandoeningen soms met elkaar.

Peritubale mastitis komt vooral voor bij jonge vrouwen in de vruchtbare leeftijd. En verwijde borstkanalen worden voornamelijk veroorzaakt door veroudering van de borstkanalen.

Diagnose van ductale vergroting is meestal gebaseerd op echografie van de borst. De ontdekking van ductale dilatatie is vaak toevallig omdat de meeste gevallen asymptomatisch zijn.

Wanneer symptomatisch is, is het noodzakelijk om geassocieerde borstkanker uit te sluiten.

Behandeling van verwijde borstklieren is voornamelijk symptomatische verlichting voor de patiënt.

Dokter Nguyen Doan Trong Nhan