Epidermoïde cyste: het meest voorkomende type cyste in de huid

Epidermoïde cysten zijn het meest voorkomende type huidtumor, afkomstig uit de opperhuid of het epitheel (bovenste laag) van de huid. De ziekte komt meestal voor bij volwassenen van jonge tot middelbare leeftijd. De locatie kan overal zijn, maar is het meest geconcentreerd op het gezicht, de nek, de borst en de geslachtsorganen. Epidermoïde cysten groeien langzaam en zijn meestal pijnloos. Ze veroorzaken dus zelden gezondheidsproblemen of vereisen behandeling. U kunt ervoor kiezen om de cyste om cosmetische redenen te laten verwijderen, wat ongemak of pijn, scheuren of infectie veroorzaakt.

inhoud

• I. Wat zijn de symptomen van cysten? 
• II. Oorzaken van epidermale cysten
• III. Progressie en complicaties: 
• IV. Hoe een epidermoïde cyste te diagnosticeren?
• IV. Hoe worden cysten behandeld? 
• V. Thuiszorg

I. Wat zijn de symptomen van cysten? 

Bevat de volgende kenmerken: 

• Kleine, ronde, stevige of gevoelige bult, dezelfde kleur als de huid, of geel. Grootte varieert van enkele millimeters tot enkele centimeters
• In het u-centrum is mogelijk een zwart gat aangesloten
• Locatie van de focus op het gezicht, de nek van het bovenlichaam, de geslachtsorganen
• Het dunne omhulsel van de capsule omhult het keratine- en lipiderijke puin van witte, gele kleur met een geur. 
• Cysten kunnen barsten en ontstekingen of infecties, zwelling, roodheid en pijn veroorzaken.

Veel mensen noemen epidermale cysten talgcysten, maar ze zijn anders. Talgcysten zijn eigenlijk heel ongewoon. Ze ontstaan ​​diep onder de huid en komen voort uit de talgklieren in de haarzakjes, die een olieachtige substantie afscheiden die het haar en de huid smeert.

II. Oorzaken van epidermale cysten

Het oppervlak van de huid (epidermis) bestaat uit een dunne, beschermende laag cellen die het lichaam vormt. Deze cellen zijn voortdurend aan het afstoten en vernieuwen. De meeste epidermale cysten vormen zich wanneer deze cellen dieper onder uw huid bewegen en zich vermenigvuldigen in plaats van af te werpen. Soms vormen zich cysten door irritatie of beschadiging van de huid of haarzakjes.

Epidermale cellen vormen de wand van de cyste en scheiden vervolgens het eiwit keratine af dat zich in de cyste ophoopt. Keratine is een eiwit dat van nature in huidcellen voorkomt. Het is een dikke, gele substantie die soms uit de cyste wegvloeit. De abnormale groei van deze cellen kan worden veroorzaakt door beschadigde, geblokkeerde haarzakjes of huid.

Deze cysten kunnen zich om verschillende redenen ontwikkelen. Maar schade aan de huid wordt vaak als de belangrijkste oorzaak beschouwd. Af en toe kunnen onderliggende genetische aandoeningen zoals het Gardner-syndroom de oorzaak zijn.

Risico factor 

Iedereen kan er een of meer krijgen, maar deze factoren maken je vatbaarder:

• voorbij puberteit
• Heb een aantal zeldzame genetische aandoeningen
• Beschadigde huid

III. Progressie en complicaties: 

Mogelijke complicaties van de ziekte zijn onder meer:

Ontsteking: Epidermoïde cysten kunnen gezwollen en gevoelig zijn, zelfs als ze niet geïnfecteerd zijn. Ontstoken cysten zijn moeilijk te verwijderen. Zodra de ontsteking afneemt, is de cyste operabel.

Breuk: een gescheurde cyste zorgt ervoor dat de gele vloeistof binnenin naar buiten lekt. Het leidt vaak tot een kookachtige infectie die een snelle behandeling vereist. Op dit punt kan het worden verward met andere huidinfecties. 

Abces: Cysten kunnen ernstig geïnfecteerd, gezwollen, warm, rood en pijnlijk worden. Afscheidingen die moeten worden afgevoerd, bevatten pus, soms met bloed. 

Kanker: In zeer zeldzame gevallen kunnen epidermoïde cysten zich ontwikkelen tot huidkanker .

Epidermoïde cyste in de neus

>> Huidkanker is een zeer ernstige ziekte, mag niet subjectief zijn. Als u naar een dermatoloog gaat om huidkanker te laten onderzoeken, weet u dan waar u zich op moet voorbereiden? SignsSymptomsList zal enkele tips met u delen om uw onderzoek naar huidkanker soepeler en effectiever te maken! 

IV. Hoe een epidermoïde cyste te diagnosticeren?

Om een epidermoïde cyste te diagnosticeren , zal uw arts de bult en de omliggende huid onderzoeken en uw medische geschiedenis opnemen. Ze zullen in detail evalueren hoe lang de bult is verschenen en of deze in de loop van de tijd is veranderd, en andere consistente symptomen om deze te onderscheiden van andere oorzaken. 

Artsen kunnen epidermoïde cysten diagnosticeren door lichamelijk onderzoek en palpatie. Maar soms is een echografie of verwijzing naar een dermatoloog nodig om de diagnose te bevestigen.

Bloed- en secretietesten

Het testen van de vloeistof in de cyste is meestal niet nodig. Bij terugkerende infecties of het niet reageren op antibiotica wordt echter een monster van de vloeistof verkregen voor bacteriecultuur en voor een antibiogram.

Beeldanalyse

Als een epidermoïde cyste wordt vermoed op een ongebruikelijke locatie, zoals borst-, bot- of intracraniële locatie. Beeldvorming met echografie, röntgenfoto, CT-scan of MRI is noodzakelijk.

Andere testen:

Aspiratie met fijne naalden kan worden gebruikt om epidermoïde cysten op ongebruikelijke locaties, zoals de borst, te diagnosticeren. Het monster wordt gekleurd en onder een microscoop onderzocht op keratine.

IV. Hoe worden cysten behandeld? 

Epidermoïde cysten gaan niet helemaal vanzelf weg. Omdat de cyste niet gevaarlijk is, vormt hij geen gezondheidsrisico, hij kan onbehandeld blijven als hij geen cosmetisch ongemak veroorzaakt. Als u een behandeling wilt, zijn er de volgende methoden:

Als de cyste rood, gezwollen of pijnlijk wordt, van grootte verandert of geïnfecteerd raakt, kan medicatie nodig zijn. In dergelijke gevallen omvatten behandelingsopties vaak antibiotica. Soms kan de cyste ook worden gedraineerd of worden geïnjecteerd met medicijnen om zwelling en pijn te verminderen.

Incisie en drainage:

Met deze methode maakt de arts een kleine snee in de cyste en duwt de vloeistof er voorzichtig uit. Dit is een vrij snelle en gemakkelijke methode. maar cysten komen vaak terug na deze behandeling.

Kleine ingreep: 

Epidermoïde cysten kunnen volledig worden verwijderd. Dit is een kleine, veilige en effectieve operatie en voorkomt vaak dat de cyste terugkomt. Als uw cyste ontstoken raakt, zal uw arts de operatie uitstellen. De arts zal u in detail adviseren over de techniek en wat wel of niet moet 

V. Thuiszorg

U kunt de vorming en ontwikkeling van de ziekte niet voorkomen. Maar littekens en infectie kunnen worden voorkomen door:

Knijp, pluk of knijp niet zelf in epidermoïde cysten

Zelf-extraherende of zelf-extraherende cysten kunnen leiden tot ontsteking en/of infectie. De actie loopt ook het risico zich te vormen, wat leidt tot een moeilijke keizersnede en een groter chirurgisch litteken. Het is het beste om het op zijn plaats te laten.

Cysten schoon houden

Om infectie te voorkomen, moet u de cyste en de omliggende huid schoon houden. Was elke dag met zeep of antibacteriële crème.

Wanneer er een ontsteking is

Een warme, vochtige doek kan op de cyste worden aangebracht. Dit helpt om de tumor kleiner te maken en sneller te genezen. Breng 2-3 keer per dag een handdoek aan op de cyste.

Laat epidermale cysten op natuurlijke wijze wegvloeien

Zodra de cyste begint uit te lekken, moet u de cyste afdekken met een steriel gaasje en het gaasje tweemaal per dag verwisselen. Een arts moet worden gezien als grote hoeveelheden pus uit de cyste beginnen weg te vloeien, de omringende huid rood wordt en de cyste warm en pijnlijk wordt, of als er bloed uit de cyste begint te sijpelen.

>> Een goede huidverzorging is een van de belangrijke factoren bij het voorkomen en bestrijden van huidproblemen, vooral bij epidermale cysten. Wat is een effectieve huidverzorgingsmethode? Laten we kennis maken met deze basisstappen voor huidverzorging met SignsSymptomsList !

Epidermoïde cysten komen zeer vaak voor bij volwassenen. Dit is een goedaardige laesie. Er zijn echter zeer zeldzame gevallen van ontwikkeling van maligniteit gemeld. Tegenwoordig, met veel moderne technische methoden, kunnen lasers worden gebruikt om cysten voorzichtig en pijnloos te verwijderen en kleine littekens achter te laten. U dient uw arts te raadplegen voor meer gedetailleerd advies over de beste behandeling voor u.