Vruchtwater: vruchtwaterfunctie en volumestoornissen
Artikel door student Nguyen Hoang Yen over vruchtwater. Het heeft verschillende functies die nodig zijn voor de normale ontwikkeling en groei van de foetus.
Vruchtwater: vruchtwaterfunctie en volumestoornissen
Vruchtwater is een heldere vloeistof die tijdens de eerste 12 dagen na de conceptie verschijnt. Vruchtwater omringt de baby in het vruchtwater en heeft verschillende functies die nodig zijn voor de normale ontwikkeling en groei van de foetus. Als de hoeveelheid vruchtwater in de baarmoeder echter te weinig of te veel is, kunnen er complicaties optreden bij zowel moeder als baby.
Dit artikel gaat over de functies van vruchtwater en deelt enkele aandoeningen van het vruchtwatervolume en de oorzaken ervan.
inhoud
- 1. Korte informatie over vruchtwater
- 2. Wat is de functie van vruchtwater?
- 3. Welke vruchtwaterafwijkingen kunnen optreden?
1. Korte informatie over vruchtwater
Als de baby in de baarmoeder zit, zit de baby in de vruchtzak. De vruchtzak bestaat uit twee membranen, de vruchtzak en het chorion. De baby in de baarmoeder ontwikkelt zich in deze zak en is omgeven door vruchtwater.
Een baby in de baarmoeder ontwikkelt zich in de vruchtzak en wordt omgeven door vruchtwater
Aanvankelijk is vruchtwater water uit het lichaam van de moeder. Na ongeveer 20 weken zwangerschap is het vruchtwater echter volledig vervangen door de urine van de baby . Dit komt omdat de baby in de baarmoeder het vruchtwater doorslikt en uitplast.
Vruchtwater bevat ook belangrijke voedingsstoffen, hormonen en antilichamen. Bovendien zal het, dankzij de ondersteuning van water, de baby helpen beschermen tegen stoten en verwondingen.
Als het vruchtwater te weinig of te veel is, heeft dit min of meer invloed op de baby en de moeder.
Wanneer het vruchtwater groen of bruin is, heeft de baby meconium gepasseerd voor de geboorte. Meconium verwijst naar de eerste hoeveelheid ontlasting die een baby na de geboorte passeert.
Wanneer het vruchtwater meconium bevat, zullen er enkele effecten op de baby zijn. Deze aandoening kan een ademhalingsprobleem veroorzaken dat bekend staat als meconiumaspiratiesyndroom wanneer het meconium de longen van de baby binnendringt. In sommige gevallen moet de baby na de geboorte worden behandeld.
2. Wat is de functie van vruchtwater?
Vruchtwater is verantwoordelijk voor:
- Foetale bescherming: vloeistof beschermt de baby tegen druk van buitenaf. Het fungeert als een kussen om de baby te helpen schokken van buitenaf te beperken.
- Temperatuurregeling: vloeistof isoleert de baby, houdt warm en houdt de temperatuur op peil.
- Infectiecontrole: omdat het vruchtwater antilichamen bevat.
- Ontwikkeling van de longen en het spijsverteringsstelsel: door te ademen en vruchtwater in te slikken, oefenen baby's met het gebruik van deze systemen terwijl ze groeien.
- Spier- en botontwikkeling: terwijl de baby in de vruchtzak drijft, is hij vrij om te bewegen. Dit geeft je baby de kans om spieren en botten op te bouwen om zich goed te ontwikkelen.
- Smering: Vruchtwater voorkomt dat lichaamsdelen zoals vingers en tenen samengroeien. Daarom, wanneer het vruchtwater te weinig is, zal deze ontwikkeling niet volledig zijn en kunnen sommige organen of ledematen worden vastgemaakt.
- Navelstrengondersteuning: Het vocht in de vruchtzak voorkomt dat de navelstreng wordt samengedrukt. De navelstreng is verantwoordelijk voor het transport van voedingsstoffen en zuurstof van de placenta naar de foetus.
Het speelt een grote rol bij de ontwikkeling van de foetus
Normaal gesproken is het vruchtwaterpeil het hoogst rond week 36 van de zwangerschap , meestal rond de 1 liter. Deze hoeveelheid vruchtwater kan bij de geboorte afnemen.
Wanneer het water breekt, begint het vruchtwater door de baarmoederhals, de vagina en naar buiten te stromen.
Waterbreuken treden meestal op tegen het einde van de eerste fase van de bevalling, dat wil zeggen nadat de baarmoederhals volledig is uitgezet. Volgens Parent's Today zijn bij slechts ongeveer 15% van de vrouwen de vliezen gebroken voordat de bevalling begint - regelmatige, pijnlijke samentrekkingen van de baarmoeder. Wanneer u ziet dat uw water breekt, moet u zich voorbereiden om naar het dichtstbijzijnde gerenommeerde verloskundige en gynaecologische centrum te gaan voor controle. Omdat gebroken water een teken is dat de bevalling op handen is.
3. Welke vruchtwaterafwijkingen kunnen optreden?
Bepaalde aandoeningen bij de moeder en de foetus kunnen ervoor zorgen dat de hoeveelheid vruchtwater minder of meer is dan normaal. Er zijn twee veelgebruikte termen:
- Oligurie is wanneer er te weinig vruchtwater is.
- Polyhydramnion is wanneer er te veel vruchtwater is.
3.1. Wat is oligohydramnion?
Wanneer het niveau van het vruchtwater te laag is, wordt dit oligohydramnion genoemd. Deze aandoening komt voor bij ongeveer 4% van alle zwangerschappen.
Het wordt oligohydramnion genoemd wanneer de vruchtwaterindex (AFI) ≤ 5 cm is of de maximale vruchtholte ≤ 2 cm. Normaal gesproken ligt de vruchtwaterindex in het bereik van 5-25 cm. Deze vlekken worden gemeten tijdens foetale echografie.
oligohydramnion wanneer vruchtwaterindex (AFI) 5 cm of maximale vruchtwaterholte 2 cm
Voordat de arts echter als oligohydramnion wordt beoordeeld, zal hij de vagina van de moeder onderzoeken en onderzoeken om uit te sluiten of dit kleine vruchtwater te wijten is aan het weglekken van vruchtwater naar buiten.
Moeders met de volgende gezondheidsproblemen behoren tot de risicofactoren voor oligohydramnion:
- Thaise groeiachterstand.
- Chronische hypertensie.
- Pre-eclampsie .
- Reeds bestaande diabetes of zwangerschapsdiabetes.
- Systemische lupus.
- Meerlingzwangerschap, bijvoorbeeld een tweeling of drieling.
- Aangeboren afwijkingen, zoals nierparenchymale afwijkingen.
- Zwangerschap over de vervaldatum.
- Er kan geen duidelijke oorzaak worden gevonden, ook wel idiopathisch genoemd.
oligohydramnion kan in elk stadium van de zwangerschap voorkomen. Het komt echter meestal voor in de eerste 6 maanden van de zwangerschap. Gedurende deze tijd worden oligohydramnion vaak geassocieerd met een foetus met geboorteafwijkingen. Het percentage zwangerschapsverlies of postpartumverlies komt ook hoger voor dan normaal.
Als oligohydramnion zich in het laatste trimester bevindt, kunnen de volgende risico's zijn:
- Foetale groeivertraging in utero.
- Baarmoedercontracties stoornis.
- Indien nodig kan uw arts een keizersnede aanbevelen.
Wanneer oligohydramnion wordt gedetecteerd, moeten de latere stadia van de zwangerschap nauwlettend worden gevolgd om de normale ontwikkeling van de baby te garanderen.
Artsen kunnen bovendien aanbevelen:
- Non-stresstest: dit type test controleert de hartslag van de baby wanneer de baby in rust is en wanneer de foetus beweegt.
- Routinematige zwangerschapsecho: een echografie kan de bewegingen, spiertonus, ademhalingsfrequentie en vruchtwatervolume van de baby detecteren.
- Controleer de foetale machine: Foetale beweging is een indicator van de gezondheidsstatus van de foetus. Wanneer het aantal foetale bewegingen afneemt, is dit een waarschuwingssignaal voor een slechte gezondheid van de foetus. Mechanische zwangerschap is een methode om moeders te helpen de baby in de baarmoeder te controleren.
- Color Doppler-echografie: helpt bij het visualiseren van de nierslagader. Studie van de foetale bloedstroom: helpt de diagnose van intra-uteriene groeivertraging te bevestigen en de gezondheid van de foetus te beoordelen.
In sommige gevallen kunnen artsen besluiten tot een vroege bevalling of is een keizersnede nodig om de moeder en de baby te beschermen.
Methoden om de hoeveelheid vruchtwater te verhogen, zoals vruchtwaterinfusie, adviseren de moeder om veel water te drinken om de ontwikkeling van de longen van de baby te ondersteunen bij oligohydramnion in het tweede trimester van de zwangerschap.
3.2. Wat is polyhydramnion?
Wanneer er te veel vruchtwater is, wordt de aandoening polyhydramnion genoemd. Volgens het American College of Obstetricians and Gynecologists komt polyhydramnion voor bij ongeveer 1% van de zwangerschappen.
De aandoening wordt polyhydramnion genoemd wanneer de vruchtwaterindex (AFI) ≥ 25 cm is of de maximale vruchtwaterholte (MVP) ≥ 8 cm is.
Polyhydramnion bij vruchtwaterindex (AFI) 25 cm of maximale vruchtwaterholte (MVP) 8 cm
Foetale afwijkingen die kunnen leiden tot polyhydramnion zijn onder meer:
- Bloedtransfusie bij een tweeling, vooral bij identieke tweelingen.
- Geboorteafwijkingen zoals slokdarmvernauwing, afwijkingen van het centrale zenuwstelsel (cerebrovasculair).
- Afwijkingen die een overbelasting van de bloedcirculatie veroorzaken, zoals: Tumor in de placenta, hemangioom bij de foetus...
- Geen duidelijke oorzaak (idiopathisch): is goed voor 60% van polyhydramnion.
Maternale aandoeningen die kunnen leiden tot polyhydramnio's zijn onder meer:
- Ziekten zoals hoge bloeddruk, diabetes, hart- en vaatziekten, ernstige bloedarmoede.
- Een infectie hebben zoals syfilis , Toxoplasma-infectie, rubella...
- Bloedgroep incompatibiliteit tussen moeder en kind.
Maternale symptomen kunnen zijn: Buikpijn en moeite met ademhalen als gevolg van een overbelaste baarmoeder.
Complicaties die kunnen optreden bij polyhydramnio's zijn onder meer:
- Vroeggeboorte .
- Vroege breuk van de vliezen.
- Baby placenta.
- Doodgeboorte (foetaal verlies in de baarmoeder).
- Postpartum bloeding (postpartum bloeding).
- Foetale misvormingen.
- Wikkel de navelstreng.
Wanneer polyhydramnion aanwezig is, wordt u gevraagd om uw bloedsuikerspiegel te controleren en regelmatig echo's te laten maken om het niveau van het vruchtwater in uw baarmoeder te controleren. Milde gevallen van polyhydramnion vereisen meestal geen verdere behandeling en monitoring.
In het geval van ademhalingsmoeilijkheden voor de moeder, is het noodzakelijk om de hoeveelheid vruchtwater te verminderen door een vruchtwaterpunctie.
3.3. Lekkage van vruchtwater
In sommige gevallen kan het vruchtwater weglekken zonder dat het water enorm scheurt. Volgens het American College of Obstetricians and Gynecologists zal 1 op de 10 vrouwen met een voldragen zwangerschap een enorme breuk van de vliezen hebben. De meeste vrouwen zullen echter een lek of klein vruchtwater voelen naar buiten komen.
In sommige gevallen wordt urineverlies aangezien voor vruchtwaterlekkage. Urineverlies (urinelekkage) is een normaal symptoom van zwangerschap, vooral in de buurt van de bevalling. Omdat op dit moment de baarmoeder groot is en het hoofd van de baby onder het bekken valt, op de blaas drukt en urine weglekt.
>> Schrik niet van veelvuldig urineren tijdens de zwangerschap. Vul uw kennis aan met het volgende artikel: Frequent urineren tijdens de zwangerschap: enkele opmerkingen voor moeders .
Vruchtwater lekt eruit
Als de afscheiding kleurloos of licht troebel is, geurloos of een lichte visgeur heeft, kan het vruchtwater zijn. Op dit moment moet u zo snel mogelijk naar het Centrum Verloskunde en Gynaecologie. Omdat het proces van bevallen al vroeg begint.
Als het vruchtwater een ongewone kleur heeft, zoals groen of bruinbruin, of een vieze geur heeft, kan dit komen door de aanwezigheid van meconium in het vruchtwater of een infectie van het vruchtwater. Op dit moment zal de arts de moeder onderzoeken, onderzoeken en meer advies geven.
3.4. Voortijdige breuk van de vliezen/Voortijdige breuk van de vliezen
Als het water tijdens de bevalling breekt, voordat de baarmoederhals volledig is verwijd, wordt dit een voortijdige breuk van de vliezen genoemd.
Voortijdige breuk van de vliezen is wanneer het water breekt voordat de bevalling plaatsvindt. Als de bevalling 1 uur na het breken van het water ingaat - samentrekkingen van de baarmoeder zijn regelmatig en pijnlijk - is het nog steeds niet aanwezig, het wordt vroegtijdige breuk van de vliezen genoemd.
Voortijdige breuk van de vliezen komt voor bij ongeveer 2% van alle zwangerschappen. De vliezen kunnen heel vroeg breken, rond de 5e maand van de zwangerschap. Het komt echter vaker voor dat de vliezen scheuren in de laatste 1-2 maanden van de zwangerschap.
Afhankelijk van het tijdstip van breuk van de vliezen bij een voldragen of vroeggeboorte, in welke week de foetus zich bevindt, hoe lang het water is gebroken, of er tekenen zijn van een vruchtwaterinfectie of niet, zal er een andere behandeling voor de moeder zijn.
Als zodanig heeft vruchtwater veel rollen tijdens de zwangerschap. Het volume van het vruchtwater alleen biedt enige nuttige informatie in de zwangerschapszorg. Daarom helpt een goed zwangerschapsmanagement door regelmatige prenatale controles de arts en de moeder om een abnormaal vruchtwatervolume te identificeren, indien aanwezig. Dit helpt om de oorzaak en het effect op de zwangerschap te beoordelen. Van daaruit kunt u een managementplan maken om een gezonde zwangerschap te hebben.
Een uitgebalanceerde hoeveelheid vruchtwater kan het risico op een opgeblazen gevoel helpen verminderen, een veel voorkomende aandoening bij zwangere vrouwen. De hoeveelheid vruchtwater in het lichaam speelt een belangrijke rol en heeft een speciale factor die verband houdt met zwangerschap. Om ervoor te zorgen dat zowel de zwangere vrouw als de foetus in goede gezondheid en veiligheid verkeren, is het daarom noodzakelijk om de hoeveelheid vruchtwater tijdens de zwangerschap in evenwicht te houden.