Niedoczynność przytarczyc: czego nie wiedziałeś

Obecnie w Wietnamie znacznie spadła liczba przypadków wrodzonej niedoczynności przytarczyc. Jednak nadal powinieneś zdawać sobie sprawę z objawów, które mogą pojawić się u Twojego dziecka. W szczególności ciężarne matki powinny monitorować swoje dzieci w czasie ciąży. Wczesne wykrycie i leczenie wrodzonej niedoczynności przytarczyc pomoże dzieciom prawidłowo rosnąć i rozwijać się.

zawartość

• 1. Co to jest niedoczynność przytarczyc?
• 2. Objawy
• 3. Przyczyna
• 4. Diagnoza
• 5. Leczenie
• 6. Co jeść, jeśli masz niedoczynność przytarczyc?

1. Co to jest niedoczynność przytarczyc?

To rzadki stan. Gruczoły przytarczyczne nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonów. Lub w wystarczającej ilości, ale pozbawionej funkcji biologicznie czynnej. Gruczoły przytarczyczne wydzielają hormony do krwiobiegu i przemieszczają się do różnych obszarów ciała. Hormony te regulują procesy metaboliczne, które wpływają na funkcję różnych narządów i czynności w organizmie.

Tarczyca: tarczyca. Przytarczyca: przytarczyca

Hormony biorą udział w wielu ważnych czynnościach. W tym regulacja tętna, temperatury ciała i ciśnienia krwi oraz wzrostu i metabolizmu komórek. Hormon przytarczyc (wraz z witaminą D i kalcytoniną wytwarzaną przez tarczycę) odgrywa rolę w regulacji poziomu wapnia i fosforu we krwi. Pomaga to określić wzrost kości.

Choroba ta dotyka w podobnej liczbie mężczyzn i kobiety. Częstość występowania choroby w populacji ogólnej jest nieznana. Niedoczynność przytarczyc może dotyczyć osób w każdym wieku.

2. Objawy

Z powodu niedoboru parathormonu u pacjentów mogą wystąpić objawy związane z nieprawidłowo niskim poziomem wapnia we krwi ( hipokalcemia ) i podwyższonym poziomem fosforu we krwi (hiperfosfatemia).

Spastyczność mięśni

Nasilenie tego stanu może wahać się od łagodnych objawów, takich jak mrowienie lub drętwienie palców rąk i nóg lub wokół ust (parestezje) do ciężkich skurczów i skurczów mięśni. Objawy mięśniowe są często określane jako spastyczność. Stan charakteryzujący się niekontrolowanym drganiem i spastycznością niektórych mięśni ramion, nóg lub twarzy. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić drgawki lub omdlenia. Lub poziom świadomości może być osłabiony.

Spastyczność mięśni jest jednym z objawów choroby

Objawy skóry i zębów

Osoby dotknięte chorobą mogą również mieć suchą, szorstką skórę, łamliwe paznokcie i nadmierne wypadanie włosów. Niektóre osoby z niedoczynnością przytarczyc, zwłaszcza w młodym wieku, mogą mieć nieprawidłowości dotyczące zębów. Należą do nich niedorozwój zewnętrznej warstwy szkliwa, deformacje korzeni i zwiększone ryzyko próchnicy zębów. Chrypka lub zmiany głosu, świszczący oddech i duszność mogą być również związane z przewlekłą niedoczynnością przytarczyc.

Choroba psychiczna

Inne objawy, które mogą wiązać się z niedoczynnością przytarczyc, to zmęczenie, uogólnione osłabienie, niepokój lub stres oraz bóle głowy. U osób z tym schorzeniem obserwowano również depresję, drażliwość, dezorientację, dezorientację, wahania nastroju i utratę pamięci. U dzieci niedoczynność przytarczyc może prowadzić do upośledzenia umysłowego i fizycznego, jeśli nie zostanie szybko leczona.

Zaburzenia psychiczne są również oznaką choroby

Rzadziej mogą wystąpić inne poważne komplikacje. Są to zaćma, drgawki lub konwulsje, omdlenia, nieregularne bicie serca. Niektóre mogą mieć złogi wapnia (zwapnienia) w mózgu lub nerkach. Jeśli w nerkach wystąpi zwapnienie, czynność nerek może być zaburzona. Dlatego osoby z niedoczynnością przytarczyc mogą być bardziej podatne na kamienie nerkowe.

3. Przyczyna

Operacja

Niedoczynność przytarczyc może wynikać z usunięcia lub uszkodzenia przytarczyc lub ich ukrwienia. To najczęstsza przyczyna.

Uszkodzenia po paratyroidektomii w nadczynności przytarczyc (stan, w którym nadprodukcja parathormonu) mogą skutkować usunięciem zbyt dużej ilości tkanki przytarczyc. W ten sposób prowadzi do niedoczynności przytarczyc.

Operacja leczenia raka tarczycy lub wola może również powodować ten problem. Zwykle z powodu usunięcia podczas operacji naczyń krwionośnych zaopatrujących przytarczyce lub przytarczyce. W takich przypadkach niedoczynność przytarczyc może być tymczasowa. Zależy od tego, ile szkód zostanie wyrządzonych. Pooperacyjna niedoczynność przytarczyc może wystąpić natychmiast po operacji lub rozwinąć się kilka miesięcy lub lat później.

Rak

Chociaż bardzo rzadko, rak z innego narządu może rozprzestrzenić się na tkankę przytarczyc. Zmieniając w ten sposób ich funkcję. Intensywna radioterapia szyi podczas leczenia raka może również wpływać na przytarczyce.

Bezpłatny

Niedoczynność przytarczyc może być również spowodowana zaburzeniem immunologicznym. Zrozumiałe jest, że kiedy naturalny system obronny organizmu (przeciwciała) przed atakującymi wirusami nagle zaczyna atakować całkowicie zdrowe komórki z nieznanych przyczyn. Układ odpornościowy organizmu błędnie atakuje tkankę przytarczyc. Prowadzi do niezdolności do wydzielania parathormonu.

Naturalny

Wrodzona niedoczynność przytarczyc to dziecko urodzone bez tkanki przytarczyc lub z nieprawidłowo funkcjonującymi gruczołami przytarczycznymi. Wrodzona niedoczynność przytarczyc, która pojawia się w ciągu pierwszych kilku miesięcy życia, może być tymczasowa lub trwała. U niektórych pacjentów przyczyna niedoczynności przytarczyc nie jest jasno określona.

Wrodzona niedoczynność przytarczyc może również wystąpić u niemowląt urodzonych przez matki z nadczynnością przytarczyc. U kobiet w ciąży nadmiar wapnia może przedostać się przez łożysko do rozwijającego się dziecka i zahamować produkcję hormonu przytarczyc u dziecka.

Może to prowadzić do nienormalnie niskiego poziomu wapnia we krwi po urodzeniu. Jest to jednak sytuacja przejściowa. Dziecko stopniowo wyzdrowieje i zacznie produkować hormon przytarczyc. Przejściowa niedoczynność przytarczyc może również wystąpić u wcześniaków urodzonych przez matki z cukrzycą.

Genetyczny

Niedoczynność przytarczyc może również rozwinąć się jako część dziedzicznego zespołu, takiego jak zespół DiGeorge'a, zespół Barakata… zespół Kearnsa-Sayre'a lub zespół MELAS. U niektórych pacjentów niedoczynność przytarczyc jest związana z chorobą Wilsona. Jest to choroba spowodowana gromadzeniem się minerałów miedzi w przytarczycach. Lub hemochromatoza – stan, w którym żelazo gromadzi się w przytarczycach. Więcej informacji na temat tych zaburzeń można znaleźć w: „ Choroba Wilsona: choroba genetyczna, której nie można zignorować ”. 

Niedobór magnezu

Inną częstą przyczyną niedoczynności przytarczyc jest niski poziom magnezu we krwi. Nazywa się to często czynnościową niedoczynnością przytarczyc. Ponieważ zniknie samoistnie po przywróceniu poziomu magnezu. Magnez jest bardzo ważnym minerałem dla przytarczyc. Niski poziom magnezu często prowadzi do niskiego poziomu wapnia we krwi. Bez wystarczającej ilości magnezu przytarczyce nie będą działać prawidłowo.

Oprócz diety ubogiej w pokarmy bogate w magnez, częstą przyczyną niskiego poziomu magnezu jest alkoholizm . U osób z niedożywieniem, złym wchłanianiem, cukrzycą, przewlekłą biegunką, chorobami nerek oraz przyjmujących niektóre leki, we krwi jest również mniej magnezu.

4. Diagnoza

Rozpoznanie niedoczynności przytarczyc stawia się na podstawie rozpoznania charakterystycznych objawów i wcześniejszej historii choroby. Poza tym konieczne jest wykonanie badania lekarskiego w celu oceny stanu ogólnego oraz wielu specjalistycznych badań. Badania krwi mogą wykazywać nieprawidłowe poziomy wapnia, fosforu, magnezu i hormonu przytarczyc. Próbka moczu pomoże określić, czy organizm wydala za dużo wapnia.

Można wykonać dodatkowe badania w celu wykrycia ewentualnych powikłań związanych z niedoczynnością przytarczyc. Na przykład elektrokardiogram może wykazywać arytmię. Czasami wiąże się to z niskim poziomem wapnia w tym stanie.

W niektórych przypadkach testy genetyczne pomogą wykryć określone mutacje genów, które powodują zespoły związane z niedoczynnością przytarczyc.

5. Leczenie

Leczenie zależy od:

• Objawy są specyficzne dla każdej osoby.
• Wyniki testu.
• Wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta.

Powinieneś udać się do lekarza, który specjalizuje się w diagnostyce i leczeniu zaburzeń narządów dokrewnych (endokrynolog). Wtedy, oprócz leczenia, może prowadzić badania przesiewowe pod kątem chorób w rodzinie.

Głównymi metodami leczenia osób z niedoczynnością przytarczyc są suplementy wapnia i aktywowana witamina D.

Niektóre osoby z niedoczynnością przytarczyc mogą być zachęcane do zmiany diety, aby pomóc w leczeniu ich stanu. Osoby dotknięte chorobą mogą być zachęcane do spożywania pokarmów bogatych w wapń. w tym produkty mleczne, płatki zbożowe, sok pomarańczowy i zielone warzywa liściaste. Ponadto możesz być zachęcany do unikania pokarmów bogatych w fosfor, takich jak napoje gazowane, jajka i mięso. Celem jest utrzymanie jak najniższego poziomu fosforu we krwi.

6. Co jeść, jeśli masz niedoczynność przytarczyc?

Pokarmy, które powinieneś jeść, gdy masz niedoczynność tarczycy

Jeśli masz niedoczynność przytarczyc, Twoja dieta powinna być bogata w wapń i uboga w fosfor. Picie od 6 do 8 filiżanek wody dziennie może również pomóc w upewnieniu się, że organizm nie traci potrzebnych składników odżywczych. Pokarmy bogate w wapń to:

• Ciemna zielona fasola i warzywa
• Produkty mleczne, zboża, owies
• Suszone śliwki, morele, pomarańcze

Więcej informacji na temat diet bogatych w wapń znajdziesz w artykule:  „ 8 rzeczy o wapniu, które warto wiedzieć ”.

 Niektóre pokarmy bogate w fosfor mogą znacznie zmniejszyć spożycie wapnia. Dlatego powinieneś unikać następujących pokarmów:

• Napój bezalkoholowy
• Jajka, czerwone mięso (wołowina, wieprzowina, jagnięcina...)
• Przetworzona żywność, taka jak chleb i makaron instant
• Szkodliwe tłuszcze, które można znaleźć w wypiekach
• Kawa, alkohol, tytoń

Porozmawiaj ze swoim lekarzem o zmianach w diecie, aby upewnić się, że otrzymujesz potrzebne witaminy i składniki odżywcze. Chociaż niedoczynność przytarczyc jest coraz rzadsza, nadal musisz zwracać uwagę na ważne objawy, aby rozpocząć leczenie.

Dr Huynh Nguyen Uyen Tam