Guzy neuroendokrynne: grupa nowotworów, które łatwo przeoczyć

Nowotwory to obecnie grupa chorób, które powodują wiele negatywnych skutków dla zdrowia człowieka. Stopień złośliwości nowotworu zależy od lokalizacji i stopnia zróżnicowania komórek. W tym artykule dowiemy się o guzach neuroendokrynnych. Jest to grupa nowotworów, które są zdolne do wydzielania hormonów narządów docelowych. Tym samym zaburzając funkcję tego narządu w ciele.

zawartość

• 1. Co to jest guz neuroendokrynny?
• 2. Klasyfikacja guzów neuroendokrynnych
• 3. Przyczyny guzów neuroendokrynnych
• 4. Objawy guzów neuroendokrynnych
• 5. Jak diagnozuje się guz neuroendokrynny?
• 6. Leczenie guzów neuroendokrynnych

1. Co to jest guz neuroendokrynny?

• Ta grupa chorób to nowotwory, które zaczynają się w komórkach neuroendokrynnych. Komórki te mają podobne cechy do neuronów i komórek endokrynnych. Oznacza to, że oba są zdolne do neuroprzekaźników i mają zdolność wytwarzania hormonów.
• Większość guzów neuroendokrynnych rośnie wolniej niż inne nowotwory. Często odkrywa się je dopiero po latach, w porównaniu do kilku miesięcy w przypadku innych nowotworów. Ponadto zdarzają się przypadki wczesnego wykrycia z powodu nadekspresji funkcji hormonalnej.
• Guzy neuroendokrynne są rzadkie i mogą wystąpić w dowolnym miejscu organizmu. Większość guzów występuje w płucach, wyrostku robaczkowym, jelicie cienkim, odbytnicy i trzustce. Niektóre rosną powoli, a niektóre bardzo szybko. Jeśli guz neuroendokrynny wytwarza nadmiar hormonów, nazywany jest funkcjonalnym guzem neuroendokrynnym. Jeśli guz nie wydziela hormonów lub nie wydziela wystarczająco dużo, aby wywołać objawy. Nazywany niefunkcjonalnym guzem neuroendokrynnym.
• Diagnostyka i leczenie guzów neuroendokrynnych zależy od wielu czynników:
  • Rodzaj guza.
  • Lokalizacja guza.
  • Guzy neuroendokrynne są funkcjonalne lub nie.
  • Nowotwór złośliwy, wielkość i rozległość inwazji i przerzutów guza.

2. Klasyfikacja guzów neuroendokrynnych

Guzy neuroendokrynne są klasyfikowane według narządu, w którym guz występuje:

2.1 Przewód pokarmowy

• Jest to najczęstsze miejsce wykrywania guzów neuroendokrynnych. W którym, zwłaszcza w jelicie cienkim (19%), wyrostek robaczkowy (4%) i jelito grube (20%). Pochodzi z pierwotnych komórek neuroendokrynnych zlokalizowanych w ścianie jelita. Ponieważ często powoduje objawy ze strony przewodu pokarmowego, łatwo pomylić go z chorobami przewodu pokarmowego. Choroba jest często wykrywana w późnym stadium ze znacznie obniżonym rokowaniem.

Zobacz też:  Krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego: nie lekceważ tego!

2.2 Płuca

• Drugim najczęstszym miejscem występowania NET są płuca. Około 30% NET występuje w układzie oskrzelowym, który przenosi powietrze do płuc. Choroba często powoduje objawy duszności, świszczący oddech jak astma, więc łatwo ją postawić. Szczególnie może powodować powikłania niewydolności oddechowej , odkrztuszanie krwi, zagrażające życiu uderzenia piorunów.

2.3 Trzustka

• Około 7% guzów neuroendokrynnych znajduje się w trzustce (rak komórek wyspowych). Trzustka jest narządem zarówno hormonalnym, jak i zewnątrzwydzielniczym. Wydziela soki trawienne (zewnętrzne), które wspomagają trawienie i wchłanianie pokarmu. Ponadto trzustka wydziela również hormony regulujące trawienie i regulujące poziom cukru we krwi (endokrynologiczne).

2.4 Inne agencje

• Przysadka. Guz neuroendokrynny przedniego płata przysadki mózgowej.
• Tarczyca. Guzy neuroendokrynne tarczycy, zwłaszcza raki rdzeniaste.
• Guz neuroendokrynny przytarczyc.
• Guz grasicy i rakowiak śródpiersia.
• Guz neuroendokrynny nadnerczy.
• Ponadto może to dotyczyć wielu innych narządów, takich jak skóra, piersi, narządy płciowe itp.

3. Przyczyny guzów neuroendokrynnych

Obecnie przyczyna guzów neuroendokrynnych nie jest do końca poznana. Źródłem komórek rakowych są mutacje genetyczne w ich DNA. Komórki neuroendokrynne z nieprawidłowymi genami będą szybko rosnąć, tworząc nienormalnie guzy. Stopień złośliwości nowotworu zależy od stopnia zróżnicowania guza z tkanką trzustki. Im wyższe zróżnicowanie, tym mniejsza złośliwość i odwrotnie. Kiedy osiąga późne stadium, komórki mogą atakować inne narządy.

Niektóre zespoły genetyczne zwiększają ryzyko tego typu raka, w tym:

• Wiele gruczołów dokrewnych typu 1 (MEN 1).
• Wiele gruczołów dokrewnych typu 2 (MEN 2).
• Choroba von Hippel-Lindau.
• Stwardnienie guzowate.
• Neurofibromatoza.

Istnieją również czynniki ryzyka, takie jak:

• Pacjent jest mężczyzną. Mężczyźni częściej niż kobiety rozwijają te guzy.
• Istnieje historia rodzinna guzów endokrynnych trzustki.
• Częste narażenie na toksyczne chemikalia.
• Dużo promieniowania.

4. Objawy guzów neuroendokrynnych

Objawy choroby zależą wyłącznie od narządu, w którym pojawia się guz.

4.1 Trzustka i przewód pokarmowy

• Wrzody żołądka powracają raz po raz.
• Ból brzucha, rozprzestrzeniający się na plecy.
• Biegunka.
• Niestrawiony.
• Refluks żołądkowo-przełykowy : odbijanie, zgaga..
• Żółta skóra, żółte oczy, żółta skóra.

• Zbyt niski lub zbyt wysoki poziom cukru we krwi.
• Podekscytowane serce biło szybko.
• Niewyraźne widzenie, osłabienie mięśni, drażliwość, skurcze…

4.2 Płuca

• Objawy podobne do astmy.
• Duszność, świszczący oddech.
• Gorąca, czerwona twarz.

4.3 Inne agencje

• Czerwona skóra.
• Często oddawaj mocz.
• Zwiększa się pragnienie.
• Oszołomiony.
• Drżenie.
• Wysypka na skórze.

Ponadto nieczynne hormonalnie guzy neuroendokrynne mogą mieć następujące objawy:

• Ból spowodowany rosnącym guzem.
• Pod skórą można wyczuć rosnący guzek.
• Czuję się niezwykle zmęczony.
• Niezwykle szybka utrata wagi.

Podsumowując, ponieważ guzy neuroendokrynne zlokalizowane są w całym ciele, objawy są bardzo zróżnicowane. Ponieważ objawy łatwo nakładają się na inne choroby, ta grupa chorób jest często błędnie diagnozowana.

5. Jak diagnozuje się guz neuroendokrynny?

Rozpoznanie guzów neuroendokrynnych musi łączyć wywiad, badanie fizykalne i badania laboratoryjne. Zapytaj uważnie o objawy choroby, szczególnie u osób z utratą wagi i wywiadem rodzinnym. Badania są zlecane na podstawie indywidualnego stanu pacjenta i oceny lekarza. Ankiety mogą obejmować:

Badanie kliniczne

Dokładnie zbadaj, czy nie występują oznaki i objawy guza. W miejscu zmiany mogą znajdować się obrzęknięte węzły chłonne lub guz. Poszukaj również oznak, że guz wytwarza nadmiar hormonów.

Testy w poszukiwaniu nadmiaru hormonów.

Lekarz może zalecić badania krwi lub moczu w celu wykrycia oznak nadmiaru hormonów. Identyfikacja nadmiaru hormonu może również wstępnie zlokalizować lokalizację guza.

Test obrazowania.

USG, CT i MRI w celu stworzenia obrazów guza. Pomaga to nie tylko w ocenie guza, ale także jego stadium. Badanie przerzutów i inwazji nowotworu.

Obrazy radionuklidów

Czasami obrazy są tworzone za pomocą pozytonowej tomografii emisyjnej (PET). Obrazowanie jądrowe jest wskazane, gdy inne badania obrazowe nie są jasne.

Biopsja

Wytnij próbkę tkanki guza neuroendokrynnego, aby zbadać jego właściwości histologiczne. Zwykle procedura ta polega na przekłuciu skóry igłą, ale czasami potrzebny jest również zabieg chirurgiczny. Gdy guz jest głęboki lub pokryty innym narządem, konieczna jest biopsja. Biopsja pomaga zdiagnozować charakter i zróżnicowanie (złośliwość) guza.

Jeśli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się guzów neuroendokrynnych na inne narządy, potrzebne są bardziej specjalistyczne badania.

6. Leczenie guzów neuroendokrynnych

Leczenie guzów endokrynnych trzustki różni się w zależności od:

• Rodzaj raka.
• Stadium choroby.
• Ogólny stan zdrowia pacjenta.

Opcje mogą obejmować:

• Operacja

Chirurgia służy do usunięcia guza. Jeśli to możliwe, chirurdzy usuwają cały guz. Jeśli guza nie można całkowicie usunąć, może pomóc w usunięciu jak największej jego części. Często, jeśli nie ma przerzutów lub inwazji otaczającej tkanki, operacja może całkowicie usunąć guz.

• Wartościowość

Chemioterapia wykorzystuje silne leki chemiczne do zabijania komórek nowotworowych. Może być podawany dożylnie w ramieniu lub przyjmowany w postaci pigułki. Chemioterapia może być zalecana, jeśli istnieje ryzyko nawrotu guza po operacji. Może być również stosowany w przypadku zaawansowanych guzów, których nie można usunąć chirurgicznie.

• Terapia celowana

Leki celowane skupiają się na określonych nieprawidłowościach występujących w komórkach nowotworowych. Blokując te nieprawidłowości, lek może spowodować śmierć komórek nowotworowych. Terapia celowana jest często łączona z chemioterapią w przypadku zaawansowanych nowotworów.

• Terapia radionuklidami peptydowymi (PRRT)

PRRT łączy lek ukierunkowany na komórki rakowe z niewielką ilością materiału radioaktywnego. Umożliwia dostarczenie promieniowania bezpośrednio do komórek rakowych. Lek PRRT, lutet Lu 177 dotatate (Lutathera), jest stosowany w leczeniu zaawansowanych guzów nerwowych.

• Leki kontrolujące nadmiar hormonów

Głównie do kontroli objawów ze względu na podwyższony poziom hormonów.

• Radioterapia

Radioterapia wykorzystuje potężne wiązki energii do niszczenia komórek nowotworowych. Niektóre rodzaje guzów mogą reagować na radioterapię. Może być zalecany, jeśli operacja nie jest opcją.

W zależności od stanu pacjenta można zastosować inne metody.

Guzy neuroendokrynne to bardzo zróżnicowana grupa nowotworów. Choroba różni się znacznie od objawów do rokowania w zależności od wielu czynników. Ponieważ objawy łatwo nakładają się na wiele innych chorób, diagnozę łatwo przeoczyć. Objawy należy monitorować w celu szybkiego leczenia. Choroba może być wyleczona, jeśli jest we wczesnym stadium. Jedynymi sposobami na wczesne wykrycie tej groźnej grupy chorób są regularne badania kontrolne i badania ryzyka.

Doktor Luong Sy Bac