Rak łojowy: śmiertelny guz powieki

Rak łojowy jest rzadkim nowotworem na świecie o stosunkowo szybkiej progresji. Głównym miejscem dotkniętym tą chorobą są powieki. Ten rodzaj raka jest trudny do zdiagnozowania z kilku powodów. Dowiedzmy się o tym raku.

Guz gruczołu łojowego w górnej powiece oka.

zawartość

• 1. Wstęp:
• 2. Obecność raka łojowego:
• 3. Przyczyny i czynniki ryzyka:
• 4. Objawy raka łojowego:
• 5. Diagnostyka raka gruczołu łojowego.
• 6. Wyniki pacjentów z rakiem łojowym.
• 7. Leczenie:
• 8. Wniosek:

1. Wstęp:

Rak łojowy, jak sama nazwa wskazuje, jest rodzajem nowotworu złośliwego.

Rak:

Ilustracja komórek rakowych

Rak to termin opisujący pewne komórki, które mają zdolność ciągłego wzrostu i dzielenia się w sposób niekontrolowany przez organizm. W przeciwieństwie do normalnych komórek, które umrą samoistnie po pewnym czasie, komórki rakowe można pod pewnymi względami uważać za komórki nieśmiertelne.

Dlatego z komórki rakowej może samodzielnie rozwinąć się w guz, a guz będzie rósł sam.

Kolejną możliwością jest to, że rak może przedostać się do naczyń krwionośnych, aby dotrzeć do innych narządów. Zjawisko to nazywa się przerzutami.

Inwazja, niekontrolowany wzrost nowotworu uciska i zakłóca funkcję narządu, do którego trafia.

Rak wymaga również, aby organizm dostarczał krew i składniki odżywcze, aby je odżywić. Stamtąd rak przejmuje życie pobliskich narządów.

Nabłonek:

Obejmuje komórki skóry, komórki wyściełające wnętrze lub komórki pokrywające zewnętrzną część narządów ciała.

Rak skóry, rak szyjki macicy, rak odbytu, rak przełyku, rak wątroby, rak krtani, rak nerki, rak żołądka, różne rodzaje raka jąder, rak tarczycy, rak gruczołów łojowych … Wszystkie te nowotwory to nowotwory.

Gruczoły łojowe:

Obraz podłużny powiek i struktur gruczołów łojowych (Meibomius, Zeis), gruczołu łzowego powieki.

Gruczoły łojowe są obecne na całym ciele, z wyjątkiem dłoni i podeszew stóp. Występują razem z mieszkami włosowymi, stąd inna nazwa mieszek włosowy - gruczoły łojowe. Struktury te mają kanały, które prowadzą do powierzchni skóry.

Rodzaje gruczołów łojowych:

• W ustach znajdują się gruczoły Fordyce'a.
• W penisie znajduje się gruczoł Tysona.
• Piersi mają gruczoły Montgomery.
• Powieki to gruczoły Meiboma, gruczoły Zeisa (jak pokazano powyżej).

Gruczoły łojowe na twarzy, klatce piersiowej, plecach i zewnętrznej części ramienia są największe i najliczniejsze w porównaniu z innymi lokalizacjami.

Gruczoły łojowe wydzielają substancje zwane sebum. Substancje te wychodzą przewodami bezpośrednio z gruczołów łojowych.

Rola sebum:

• Pomaga zmiękczyć skórę.
• Nie wodoodporny
• Ogranicz wnikanie bakterii ze środowiska zewnętrznego.

Tak więc rak łojowy jest rodzajem raka, który atakuje całe gruczoły łojowe w całym ciele. Najczęstsza lokalizacja to od tułowia w górę i głównie na powiekach.

Dlatego możemy nazwać tę chorobę inną nazwą, rak powieki.

2. Obecność raka łojowego:

Rak łojowy może pojawić się w dowolnym miejscu ciała. Oczywiście z wyjątkiem dłoni i podeszew.

75% raków łojowych zlokalizowanych jest w powiekach.

W Stanach Zjednoczonych spośród wszystkich typów guzów powiek, zarówno łagodnych, jak i złośliwych, częstość występowania raka łojowego powiek wynosi około 1% i jest diagnozowana tylko u 1 na 1 milion osób rocznie.

Niestety liczba ta jest tak wysoka w ogólnej populacji azjatyckiej. Aż 1/3 przypadków żółtoskórych osób z guzami powiek to nowotwory gruczołów łojowych!!!

3. Przyczyny i czynniki ryzyka:

Nie wiadomo, jaka jest rzeczywista przyczyna raka łojowego.

Podejrzewa się, że jednym z kluczowych czynników napędzających mogą być mutacje genetyczne. Problem ten jest podnoszony, ponieważ radioterapia raka twarzy u dzieci zwiększa ryzyko zachorowania na raka powieki.

Zobacz bardziej szczegółowe artykuły referencyjne na temat rzęs: bariery ochronnej i piękna oczu .

Niedobór odporności spowodowany HIV/AIDS również zwiększa ryzyko tego nowotworu złośliwego.

Pacjenci z rakiem powieki to głównie osoby starsze w wieku 60-80 lat. Jednak ten stan może pojawić się w dowolnym momencie życia. Najmłodszy odnotowany wiek infekcji to 3 lata.

Kobiety są dotknięte częściej niż mężczyźni w stosunku około 3/2. Azjaci są 6,2 razy bardziej podatni niż Europejczycy i Amerykanie.

4. Objawy raka łojowego:

W tym artykule piszemy głównie o raku łojowym powiek – najczęstszej lokalizacji.

Typowy obraz raka łojowego powiek.

Głównym objawem jest obecność małego guzka, który stopniowo się powiększa (w bardzo wolnym tempie). Ten guzek jest twardy i głęboko w powiece (lekarz to ustali).

Guzek ma kształt odpowiadający rakowi w gruczole Zeis.

Rak w gruczole Meiboma to płytka nazębna.

Gdy obecne są zmiany guzkowe , może być trudno odróżnić raka od innej łagodnej choroby gruczołów łojowych spierzchniętych powiek .

Otarcie występuje głównie z powodu zablokowania przewodów łojowych gruczołów łojowych. Ta choroba powoduje, że gruczoły łojowe wypełniają się olejem i pęcznieją. Zwykle gradówka puchnie przez około 2-8 tygodni, rzadko dłużej i jest bezbolesna w dotyku .

Gradówka jest najczęstszą patologią, którą można pomylić z rakiem łojowym powiek. 

Zapalenie powiek jest pierwotną chorobą różnicową, jeśli jest to rak gruczołu Meiboma. Częstym objawem tych dwóch chorób jest pojawienie się twardych blaszek na górnych powiekach . Zapalenie powiek to infekcja brzegu powieki. Jest również znany jako zapalenie gruczołów Meiboma i powoduje ból .

Dwie trzecie raków powiek występuje w powiece górnej, ponieważ powieka górna ma więcej gruczołów łojowych niż powieka dolna.

Opuchnięte oczy są również jedną z najczęstszych chorób oczu. Zwykle wygląda jak mała żółta plamka przypominająca ropę na krawędzi powieki. Zobacz więcej artykułów na temat stylizacji oczu i tego, co musisz wiedzieć, aby im zapobiegać!

5. Diagnostyka raka gruczołu łojowego.

Rak jest na ogół diagnozowany przede wszystkim na podstawie biopsji zmiany.

Biopsja polega na przecięciu całego guzka skalpelem lub zaaspirowaniu kilku komórek cienką igłą, a następnie obserwacji pod mikroskopem.

Podczas biopsji lekarz będzie musiał pobrać wiele próbek (wielokrotne nakłucie igłą w okolicy powieki), ponieważ rak ten może powstawać jednocześnie z wielu gruczołów łojowych w okolicy powieki.

Niestety diagnoza tej patologii często się opóźnia!!!

Powodem tego żalu jest:

• Ten rodzaj raka jest rzadki.
• Istnieje zbyt wiele patologii o podobnym wyglądzie i częstszych niż rak łojowy. To sprawia, że ​​lekarz prowadzący badanie jest subiektywny.
• Głównym objawem jest po prostu mały guzek na powiece, rzadko powodujący ból, powolny postęp skóry. Dlatego pacjenci często są subiektywni i nie chodzą do lekarza.

Z powodu tych problemów lekarze muszą zapytać pacjenta i dokładnie go zbadać pod kątem małych guzów w okolicy powieki.

Podkreślając, że wskaźnik raka powiek u Azjatów jest znacznie wyższy niż średnia światowa.

6. Wyniki pacjentów z rakiem łojowym.

To jest złośliwy rak. Ma szansę na wznowę miejscową w ciągu 5 lat po operacji z odsetkiem 9-36%. „Wznowa miejscowa” oznacza, że ​​po całkowitej resekcji guza, po 5 latach guz może pojawić się ponownie w tym samym miejscu.

Rak powieki może rozprzestrzeniać się do naczyń krwionośnych, skąd wędruje do wątroby, płuc, mózgu, kości, a także do pobliskich węzłów chłonnych.

Wątroba, płuca, mózg i kości są najczęstszymi narządami przerzutowymi raka powieki. Ponadto rak powieki dał przerzuty do pobliskich węzłów chłonnych.

Ryzyko zgonu pacjenta jest znacznie zwiększone, gdy rak rozprzestrzenił się na przedstawione na zdjęciu narządy. 

Po zdiagnozowaniu 14-25% przypadków ma już przerzuty. Śmiertelność w tym czasie wynosi około 50-67% po 5 latach od pojawienia się guza.

Jeśli guz nie ma przerzutów, ludzie polegają na rozmiarze, aby określić wskaźnik śmiertelności:

• Guz <6mm: miliard="" ratio="" śmierć="" śmierć="" is="">
• 6 – 10mm to 18%.
• 11 - 20mm to 50%.
• >20mm to 60%.

Śmiertelność wzrasta, ponieważ im większy rozmiar, tym większa możliwość przerzutów guza.

7. Leczenie:

Leczenie raka łojowego zwykle obejmuje operację usunięcia nowotworu. Czasami wymagane jest dodatkowe leczenie chemioterapią lub radioterapią.

Leczenie tego schorzenia często wymaga współpracy dermatologów, okulistów i onkologów.

W zależności od Twojej sytuacji mogą być również zaangażowani eksperci z innych dziedzin.

Opcje leczenia zwykle obejmują:

Operacja usunięcia raka

Twój lekarz może zalecić usunięcie nowotworu i niektórych otaczających go normalnych komórek!!! Może to zabrzmieć dziwnie, ale prawda jest taka, że ​​ta metoda zmniejsza szanse na wyeliminowanie komórek rakowych.

Zwykle rodzajem operacji z wyboru jest Mohs.

Chirurgia Mohsa to szczególny rodzaj operacji. Lekarz będzie stopniowo usuwał cienkie warstwy skóry zawierające komórki rakowe, aż pozostanie tylko tkanka wolna od raka.

Aby to zapewnić, podczas operacji ludzie będą sprawdzać oznaki raka na każdej warstwie skóry. Innymi słowy, po ukończeniu warstwy komórek, operację przerywa się na chwilę, aby dostarczyć komórki do badania, a następnie operuje się kolejną warstwę.

Ten proces będzie powtarzany do momentu, aż nie będzie oznak raka, wtedy operacja się zakończy.

Radioterapia

Radioterapia to leczenie wykorzystujące wiązki, takie jak promienie rentgenowskie i protony. Wystrzeliwując te promienie bezpośrednio w guz, komórki rakowe są niszczone.

W przypadku raka łojowego, radioterapia może być stosowana samodzielnie lub może być stosowana po zabiegu chirurgicznym pacjenta.

Celem radioterapii po operacji jest zniszczenie wszelkich pozostałych komórek nowotworowych. Pozostałości komórek rakowych po zabiegu chirurgicznym są czasami nieuniknione, zwłaszcza gdy rak wniknął tak głęboko w tkankę podskórną, że skalpel nie może wejść. W tej chwili radioterapia jest odpowiednią metodą ratunkową.

Dzięki tym dwóm metodom średni 5-letni wskaźnik przeżycia pacjentów wynosi 96%. Oczywiście liczba ta zależy od konkretnego rozmiaru guza, inwazji i przerzutów każdego pacjenta.

Wartościowość

Zwykle, gdy guz rozprzestrzenił się na inne narządy, wykonuje się chemioterapię.

8. Wniosek:

Rak gruczołu łojowego – znany również jako rak powieki. Jest to rzadka choroba na świecie, ale nierzadka wśród Azjatów.

Przyczyna choroby jest nadal niejasna, objawy są łatwe do zauważenia, ale trudne do zdiagnozowania. Wiele łagodnych przyczyn ma podobne objawy. W rezultacie zgłoszono opóźnioną diagnozę do dwóch trzecich przypadków.

Przeżycie pacjenta zależy od wielkości i inwazji guza. Główną metodą leczenia jest operacja. Radioterapia lub chemioterapia zależy od indywidualnego przypadku.

Doktor NGUYEN DOAN TRANG NHAN