Antykoagulant Lovenox (enoksaparyna): Co wiesz?

Co to jest Lovenox (enoksaparyna)? W jakim celu stosuje się Lovenox (enoksaparynę)? Na co należy zwrócić uwagę na temat możliwych skutków ubocznych podczas przyjmowania leku? Przyjrzyjmy się bliżej SignsSymptomsList o Lovenox (enoksaparynie) w analizowanym poniżej artykule!

Składnik aktywny: Enoksaparyna

Leki o podobnych składnikach: Enoxaplen; Troynoxa-60.

zawartość

• 1. Co to jest Lovenox?
• 2. Wskazania leku Lovenox
• 3. Nie należy stosować leku Lovenox, jeśli:
• 4. Jak skutecznie stosować Lovenox
• 5. Skutki uboczne leku Lovenox
• 6. Interakcja występuje podczas przyjmowania leku Lovenox
• 7. Uwagi dotyczące stosowania Lovenox
• 8. Specjalne zastosowania
• 9. Leczenie przedawkowania Lovenoxu
• 10. Co zrobić w przypadku pominięcia dawki leku Lovenox?
• 11. Jak zachować

1. Co to jest Lovenox?

1.1. Konkretne postacie dawkowania i moce

• Ampułkostrzykawka (bez konserwantów): 20 mg/0,2 ml, 30 mg/0,3 ml, 40 mg/0,4 ml.
• Ampułkostrzykawka (bez konserwantów): 60 mg/0,6 ml, 80 mg/0,8 ml, 100 mg/1 ml, 120 mg/0,8 ml, 150 mg/1 ml.
• Fiolka wielodawkowa (zawierająca alkohol benzylowy): 300 mg/3 ml.

1.2. Zastosowania enoksaparyny

Jest to heparyna drobnocząsteczkowa, stanowiąca około jednej trzeciej masy cząsteczkowej zwykłej heparyny.

Lek ma działanie przeciwzakrzepowe.

Lovenox (enoksaparyna)

2. Wskazania leku Lovenox

Stosowany w profilaktyce ŻChZZ w operacjach średniego lub wysokiego ryzyka, takich jak:

• Operacja wymiany stawu biodrowego i kolanowego.
• Chirurgia jamy brzusznej u osób powyżej 40 roku życia, otyłych).
• W przypadkach medycznych (jeśli musisz leżeć przez długi czas z powodu przedłużającej się choroby).

Ponadto Levonox pomaga również zapobiegać krzepnięciu krwi w krążeniu pozaustrojowym, gdy hemodializa trwa ≤ 4 godziny.

Mało tego, lek może zapobiegać zakrzepicy żył głębokich u pacjentów z ryzykiem:

• III lub IV stopień niewydolności serca, ostra niewydolność oddechowa
• Ostra infekcja lub ostra gorączka reumatyczna z ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Leczenie następujących stanów:

• Występuje zakrzepica żył głębokich.
• Niestabilna dusznica bolesna i zawał mięśnia sercowego bez załamka Q w ostrej fazie, w połączeniu z aspiryną .
• Ostry zawał mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST.

3. Nie należy stosować leku Lovenox, jeśli:

• Alergia na enoksaparynę, heparynę lub preparaty pochodzenia zwierzęcego.
• Pacjenci z nadwrażliwością na alkohol benzylowy (tylko w przypadku stosowania fiolki wielodawkowej).
• Miałem w przeszłości małopłytkowość spowodowaną heparyną.
• Krwawienie lub ryzyko krwawienia z powodu zaburzeń krzepnięcia krwi, urazu.
• Przeciwwskazane dla dzieci <3 lat ="" fiolka="" lek="" wstrzyknięcie="" 300="" mg/3="" ml="" do="" tak="" alkohol=" ">
• Dla osób z ciężką niewydolnością nerek (Clcr < 30="" ml/min)="" z wyjątkiem="" kiedy="" dializa="">
• W przypadku leczenia heparyną drobnocząsteczkową nie należy podawać znieczulenia zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego ani nakłuć lędźwiowych ze względu na ryzyko wystąpienia krwiaka śródkanałowego z poważnymi konsekwencjami.

4. Jak skutecznie stosować Lovenox

4.1. Jak używać

• Enoksaparyna jest wstrzykiwana podskórnie (z wyjątkiem hemodializy).
• Nie należy stosować leku drogą domięśniową.
• Uwaga, nie wypychaj powietrza ze strzykawki, aby uniknąć utraty leku.
• Pozycja iniekcji dla pacjenta: leżąca, przednia – boczna i tylna – lewa i prawa ściana brzucha.
• Uwaga, należy wstrzykiwać prostopadle do fałdu skóry, zanurzając długość przezroczystej igły podczas wstrzykiwania leku. Przy każdym wstrzyknięciu należy zmienić miejsce.

4.2. Kwota

4.2.1. Profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

• Stosować przez 7-10 dni lub do czasu, gdy pacjent będzie mógł chodzić.
• W przypadku łagodnego do umiarkowanego ryzyka, 20 mg raz na dobę. Pierwszą dawkę podaje się 2 godziny przed zabiegiem.
• U pacjentów wysokiego ryzyka dawkę należy zwiększyć do 40 mg/godzinę/dobę; Dawka początkowa podawana 12 godzin przed zabiegiem.
• Alternatywnie zastosować dawkę 30 mg podskórnie x 2 razy/dobę,
  pierwsze wstrzyknięcie po zabiegu w ciągu 12 do 24 godzin.
• Po operacji stawu biodrowego i kolanowego wstrzyknięcie Levonox można kontynuować w dawce 40 mg/godzinę/dobę przez następne 3 tygodnie.

4.2.2. Leczenie zakrzepicy żył głębokich

• Wstrzyknięcie podskórne w dawce 1 mg/kg (100 jednostek/kg) x 2 razy dziennie.
• Lub 1,5 mg/kg (150 jednostek/kg)/godzinę/dzień przez co najmniej 5 dni lub do czasu zastosowania doustnego antykoagulanta (u pacjentek w ciąży dawkę należy obliczyć na podstawie masy ciała na początku ciąży).

4.2.3. Profilaktyka krzepliwości krwi w krążeniu pozaustrojowym

• Wstrzyknięcie dotętnicze 1 mg/kg (100 jednostek/kg) na początku dializy.
• W razie potrzeby można dodać dawkę 0,5-1 mg (50-100 jednostek/kg).
• Uwaga, w przypadku osób z wysokim ryzykiem krwawienia, zmniejsz dawkę do 1/2 lub 3/4.

4.2.4 Leczenie niestabilnej dławicy piersiowej i zawału mięśnia sercowego bez załamka Q

• Dawka wynosi 1 mg/kg (100 jednostek/kg), podskórnie x 2 razy dziennie.
• Leczenie trwa zwykle 2-8 dni i towarzyszy mu niska dawka aspiryny (100-325 mg/godzinę/dzień).

4.2.5. Leczenie ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST

• Na początku podaje się dożylnie 30 mg (3000 jednostek/kg) z pojedynczą dawką podskórną 1 mg/kg (100 jednostek/kg) podawaną w tym samym czasie.
• Kolejne dawki podaje się podskórnie 1 mg/kg (100 jednostek/kg) x 2 razy dziennie x 8 dni lub do wypisu ze szpitala.
• Pierwsze dwie dawki podskórne wynoszą ≤100 mg (po 10 000 jednostek).
• W przypadku pacjentów poddawanych przezskórnej interwencji wieńcowej w momencie zabiegu należy podać dodatkową dawkę dożylną 300 mikrogramów/kg (30 jednostek/kg), jeśli ostatnia podana wcześniej dawka podskórna została przekroczona.
• Pacjenci w wieku >75 lat z ostrym zawałem mięśnia sercowego powinni otrzymywać wyłącznie dawkę podskórną.
  + Zalecenie to 750 mikrogramów/kg (75 jednostek/kg) x 2 razy na dobę, przy czym dwie pierwsze dawki podskórne ≤75 mg każda (7500 jednostek).
  + Podtrzymanie: po pierwszych 2 dawkach podać podskórnie 750 mikrogramów/kg 2 razy dziennie

Uwaga, dawki wymienione powyżej służą wyłącznie jako odniesienie. W zależności od wieku, stanu zdrowia oraz funkcji fizjologicznych w organizmie lekarz doradzi i przepisze różne konkretne dawki.

5. Skutki uboczne leku Lovenox

• Duże krwawienie (krwawienie śródczaszkowe, krwawienie zaotrzewnowe, krwawienie wewnątrzgałkowe, zmienność wskazań/populacji, łagodna i wczesna małopłytkowość, niedokrwistość).
• Gorączka, ból.
• Rumień, siniaki.
• Wymioty, biegunka.
• Zwiększenie enzymów wątrobowych.
• Krwiak w miejscu wstrzyknięcia, miejscowa reakcja powodująca podrażnienie, ból, wybroczyny, rumień.
• Krwiak w kręgosłupie (w przypadku znieczulenia podpajęczynówkowego).
• Małopłytkowość spowodowana odpornością alergiczną.
• Pojawiają się egzema, rumień, świąd, pokrzywka, wysypka pęcherzykowa, plamica, zapalenie naczyń skóry (nadwrażliwość).
• Powoduje martwicę skóry w miejscu wstrzyknięcia.
• Hiperkaliemia, hiperlipidemia, hipertriglicerydemia.
• Osteoporoza przy długotrwałym stosowaniu.

6. Interakcja występuje podczas przyjmowania leku Lovenox

• Sól potasowa
• Leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory ACE, inhibitory angiotensyny II, NLPZ
• heparyna
• Cyklosporyna, takrolimus i trimetoprim.
• Salicylany, dipirydamol, sulfinpirakson
• dekstran 40 . wtrysk 

7. Uwagi dotyczące stosowania Lovenox

• Należy zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom po niedawnym znieczuleniu zewnątrzoponowym lub podpajęczynówkowym ze względu na ryzyko wystąpienia krwiaka nadtwardówkowego lub śródrdzeniowego prowadzącego do przedłużonego lub trwałego porażenia.
• Krwawienie należy ściśle monitorować, jeśli lek jest podawany w trakcie lub wkrótce po nakłuciu lędźwiowym w celu znieczulenia diagnostycznego, zewnątrzoponowego lub podpajęczynówkowego.
• Nie ma odpowiednich badań dotyczących nosicieli protez zastawek serca.
• Nie stosować jako alternatywy dla heparyny lub jakiejkolwiek innej heparyny drobnocząsteczkowej.
• Należy zauważyć, że należy stosować ostrożnie u pacjentów z małopłytkowością wywołaną przez heparynę w wywiadzie.
• Uważnie monitoruj pacjentów pod kątem oznak lub objawów krwawienia.
• Dostosowanie dawki lewonoksu i uważne monitorowanie jest konieczne u osób z niską urodzeniową masą ciała (kobieta < 45="" kg,="" mężczyzna="">< 57="" kg="", ponieważ „tak="" może =" „tak="" ryzyko="" mięsień="" krwawienie="" krew="" wysoka="">
  z dawką profilaktyczną) lub osoby z niewydolnością nerek (Clcr < 30="">

8. Specjalne zastosowania

8.1. Kobiety w ciąży

• Enoksaparyna nie przenika przez łożysko.
• Wszyscy pacjenci przyjmujący leki przeciwzakrzepowe, takie jak enoksaparyna, w tym kobiety w ciąży, są narażeni na ryzyko krwawienia.
• Należy zauważyć, że krwawienie może wystąpić w dowolnym miejscu i może prowadzić do śmierci matki i/lub płodu.
• Dlatego w najbliższej przyszłości należy zwrócić szczególną uwagę na zastosowanie mniej skutecznego antykoagulanta. 

8.2. Kobiety karmiące piersią

• Obecnie nie ma przeciwwskazań do stosowania preparatu Levonox u matek karmiących.
• Dzieje się tak, ponieważ nadal nie ma pewności, czy lek jest wchłaniany z przewodu pokarmowego karmionego niemowlęcia.
• Jednak, aby zapewnić bezpieczeństwo, przed użyciem należy dokładnie rozważyć korzyści i zagrożenia.

9. Leczenie przedawkowania Lovenoxu

W przypadku przedawkowania pacjent ma głównie obfite krwawienie.

Traktuj każdy stan konkretnie, ale nadal skup się na leczeniu objawów:

• Poważne krwawienie z powodu przedawkowania podskórnego, może przepisać siarczan protaminy i kilka innych uwag
• Podawanie siarczanu protaminy może powodować ciężkie niedociśnienie i reakcje anafilaktyczne. Ponieważ po podaniu siarczanu protaminy zgłaszano śmiertelne reakcje, często przypominające anafilaksję, należy je podawać tylko po przygotowaniu technik resuscytacji i leczenia anafilaksji.

Pacjenta należy natychmiast zawieźć do pobliskiego szpitala w celu niezwłocznego leczenia.

10. Co zrobić w przypadku pominięcia dawki leku Lovenox?

• Użyj, gdy tylko przypomnisz sobie, że pominęłaś dawkę.
• Jeśli pominięta dawka zbliża się do następnej dawki. Pomiń pominiętą dawkę i postępuj zgodnie z harmonogramem dawkowania.
• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

11. Jak zachować

• Przechowuj Lovenox w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt.
• Lek należy przechowywać w chłodnym, suchym miejscu. Unikaj ekspozycji na bezpośrednie światło lub trzymaj lek w wilgotnych miejscach.
• Najlepsza temperatura przechowywania to <30>

Powyżej znajduje się informacja o stosowaniu antykoagulantu Lovenox . Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpią jakiekolwiek nietypowe objawy, abyś mógł otrzymać na czas leczenie i wsparcie!