Co to jest zaburzenie depersonalizacji?

„Niektórzy ludzie z depersonalizacją przechodzą okresy poczucia odłączenia lub oderwania od swoich ciał i myśli. Zaburzenie to jest czasami opisywane jako uczucie, jakbyś obserwował siebie z zewnątrz lub jakbyś był we śnie. To z powodu tych dziwnych cech ludzie czasami myślą, że mają problemy duchowe. Czym więc jest zaburzenie depersonalizacji?

zawartość

• 1. Co to jest depersonalizacja?
• 2. Jakie są objawy depersonalizacji?
• 3. Jaka jest przyczyna tego zaburzenia?
• 4. Leczenie zaburzenia depersonalizacji
• 5. Kilka sposobów, które pomogą Ci przezwyciężyć depersonalizację

1. Co to jest depersonalizacja?

Jest to zaburzenie, w którym osoba przechodzi okresy poczucia, że ​​jest odłączona lub odłączona od swojego ciała i myśli. Czasami opisuje się to jako uczucie, jakbyś obserwował siebie z zewnątrz lub jakbyś był we śnie.

Jednak ludzie z tym zaburzeniem nadal zdają sobie sprawę, że rzeczy nie są takie, jak się wydają. Wiedzą, że dzieje się coś dziwnego i że to, czego doświadczają, nie jest prawdziwe. Epizod poczucia oderwania od rzeczywistości może trwać kilka minut, bardzo rzadko lat. Depersonalizacja może być również objawem innych zaburzeń. Obejmuje nadużywanie substancji , zaburzenia osobowości , epilepsję i kilka innych chorób mózgu.

Czasami osoba ma ochotę stać poza ciałem i obserwować siebie

Zaburzenie dysocjacyjne to podgrupa zaburzeń dysocjacyjnych. Zaburzenia dysocjacyjne to stany psychiczne, które obejmują zakłócenie lub zakłócenie pamięci, świadomości, percepcji, tożsamości, percepcji. Gdy jedna lub więcej z tych funkcji zostanie zakłócona, mogą wystąpić objawy. Objawy te mogą wpływać na ogólne funkcjonowanie osoby.

2. Jakie są objawy depersonalizacji?

Główną cechą objawów zaburzenia depersonalizacji jest zniekształcona percepcja ciała. Osoba może czuć się jak robot lub we śnie. Niektórzy ludzie mogą obawiać się, że zwariują i mogą popaść w depresję , niepokój lub panikę. Możesz doświadczyć uczuć takich jak:

• Czujesz się jak poza ciałem, czasami tak, jakbyś patrzył na siebie z góry.
• Poczucie oderwania od siebie, tak jakbyś naprawdę nie istniał. Czuję się jak we śnie, niejasne poczucie rzeczywistości.
• Odrętwienie w twoim umyśle lub ciele, jakby twoje zmysły były wyłączone, nic nie czując.
• Czujesz, że nie możesz kontrolować tego, co robisz lub mówisz. Ciało i umysł wydają się odłączone.
• Poczucie, że części ciała nie mają odpowiedniego rozmiaru lub są zdeformowane.
• Nie potrafią połączyć emocji ze wspomnieniami.

Czuję, że wszystko wokół jest zamglone, jak we śnie

U niektórych osób objawy są łagodne i trwają krótko. U innych jednak objawy mogą być przewlekłe (utrzymujące się) i utrzymywać się lub nawracać przez wiele lat. Prowadzi to do problemów z codziennym funkcjonowaniem, a nawet utraty funkcji.

3. Jaka jest przyczyna tego zaburzenia?

Dokładna przyczyna tego zaburzenia nie jest jeszcze znana. Objawy zaburzenia mogą być związane z traumą z dzieciństwa lub innymi wydarzeniami, które spowodowały silny stres emocjonalny lub uraz. Jednak są ludzie, którzy przeszli przez traumę w przeszłości, a potem jej nie przeżyli. Może to być spowodowane czynnikami genetycznymi i środowiskowymi.

Podwyższony stres i strach mogą wywołać okresy depersonalizacji. Niektóre poważne zaburzenia depresyjne lub lękowe mogą również przyczyniać się do tego stanu. Niektóre osoby po zastosowaniu stymulantów zgłaszają również doświadczanie depersonalizacji.

4. Leczenie zaburzenia depersonalizacji

Większość osób z zaburzeniami depersonalizacji szuka leczenia z powodu objawów depresji lub lęku. Bardzo rzadko szukają terapii z powodu objawów depersonalizacji. W wielu przypadkach objawy ustępują z czasem. Leczenie jest zwykle potrzebne tylko wtedy, gdy zaburzenie utrzymuje się lub nawraca. Lub jeśli objawy są szczególnie uciążliwe dla danej osoby i wpływają na jakość jej życia.

Celem leczenia jest zajęcie się wszystkimi stresorami lub wyzwalaczami, które wywołują epizod depersonalizacji. Najlepsze leczenie zależy od osoby i nasilenia objawów. Psychoterapia jest często leczeniem z wyboru w przypadku tego zaburzenia. Leczenie zindywidualizowanych zaburzeń może obejmować:

Psychoterapia

Ta metoda wykorzystuje techniki psychologiczne zaprojektowane, aby pomóc osobie lepiej poznać siebie. Pomagają im uświadomić sobie swoje myśli i uczucia dotyczące konfliktu psychicznego. Sytuacje traumatyczne mogą prowadzić do doświadczeń depersonalizacji.

Psychoterapia jest jedną z metod leczenia zaburzenia depersonalizacji

Farmakoterapia

Leki zwykle nie są stosowane w leczeniu zaburzeń depersonalizacji. Jeśli jednak osoba z tym zaburzeniem ma również depresję lub lęk, zostaną podane leki w celu leczenia tych stanów.

>> Zobacz więcej artykułów: Leki na depresję: Podstawowe informacje dla Ciebie.

Kliniczne leczenie hipnozą

Jest to technika terapeutyczna, która wykorzystuje relaksację, skupienie i intensywną uwagę w celu osiągnięcia stanu świadomości lub przebudzenia poznawczego. Pomaga osobie odkryć myśli, uczucia i wspomnienia ukryte w jej nieświadomości.

Metoda hipnozy

5. Kilka sposobów, które pomogą Ci przezwyciężyć depersonalizację

Uznaj i zaakceptuj uczucia depersonalizacji

Poczucie depersonalizacji zwykle nie jest niebezpieczne i zanika. Przypomnij sobie, że to uczucie jest nieprzyjemne, ale tylko tymczasowe. Zmniejszy to prawdopodobieństwo wystąpienia choroby. Powiedz sobie: „Czuję się teraz dziwnie, ale nic mi nie jest, to wkrótce minie”.

Skoncentruj się na swoim najbliższym otoczeniu

Zwróć uwagę na to, co widzisz wokół siebie, jakie dźwięki słyszysz. Użyj przedmiotu znajdującego się w pobliżu, takiego jak długopis, aby zapisać to, co czujesz lub słyszysz. To skupi umysł na rzeczywistości i zmniejszy poczucie oderwania.

Rozmawiaj z ludźmi w pobliżu

Rozpocznij rozmowę lub wróć do bieżącej rozmowy. To sprowadzi cię z powrotem do rzeczywistości. Jeśli jesteś sam, napisz lub zadzwoń do kogoś, aby porozmawiać.

Rozważ sytuacje, które wprawiają Cię w ten stan

Jak wspomniano powyżej, ten stan często ma wyzwalacz. Ważne jest, aby wiedzieć, kiedy ma się rozpocząć. Na przykład myślenie o przeszłej traumie lub skrajny niepokój. Podczas wychodzenia z tego stanu wypisz wszystko, co czułeś przed wystąpieniem zaburzenia. Pomaga to szybciej zidentyfikować.

Zaburzenie depersonalizacji, choć nie jest niebezpieczną chorobą, przysparza cierpiącym wiele kłopotów. Powrót do zdrowia jest możliwy dla wielu pacjentów. Objawy związane z tym zaburzeniem zwykle ustępują samoistnie. Lub, po leczeniu, osoba poradzi sobie ze stresem lub urazem, które spowodowały objawy. Jednak bez leczenia zaburzenie może mieć więcej epizodów. Mam nadzieję, że poprzez powyższy artykuł masz lepszy obraz tego zaburzenia.

Dr Le Hoang Ngoc Tram