Longabces: basiskennis die u moet kennen

Een longabces is een infectie in de longen. Dit is een ziekte die al heel lang in de menselijke geschiedenis bestaat. De symptomen en de behandeling van de ziekte werden voor het eerst beschreven door Hippocrates (circa 460-375 v.Chr.). Vóór het antibioticatijdperk stierf een derde van de patiënten met longabces, een derde herstelde en de rest ontwikkelde zich tot een chronische vorm, empyeem of bronchiëctasie. Op dat moment werd een operatie beschouwd als de enige effectieve behandeling. Na verloop van tijd vervingen antibiotica die rol geleidelijk. Dit artikel geeft u een basiskennis van deze ziekte. Omvat symptomen, gevaren, behandeling en preventie.

inhoud

• 1. Wat is een longabces?
• 2. Wat kan leiden tot ziekte?
• 3. Wat zijn de symptomen van de ziekte?
• 4. Complicaties van de ziekte
• 5. Hoe wordt de ziekte gediagnosticeerd?
• 7. Huidige methoden voor ziektebehandeling
• 8. Hoe longabces voorkomen?

1. Wat is een longabces?

Een longabces is een necrose van het longparenchym veroorzaakt door een bacteriële infectie. De meeste zijn voorkomende bacteriën, daarnaast zijn tuberculosebacteriën, schimmels en parasieten. Op dat moment vormt zich in de longen een holte met pus, dat is necrotisch weefsel en vloeistof, omgeven door ontstoken longweefsel. Normaal gesproken worden bacteriën uit de mond of keel ingeademd in de longen en veroorzaken ze ziekte.

Het longparenchym is necrotisch en vormt een holte met pus

2. Wat kan leiden tot ziekte?

Verschillende risicofactoren kunnen leiden tot een longabces, waaronder:

• Verlies van hoestreflex: veel voorkomend bij mensen die onder narcose zijn, mensen met neurologische aandoeningen, alcoholisten, kalmerende middelen...
• Mondhygiëne is niet zo goed als parodontitis.
• Algemene immuundeficiëntie zoals HIV/AIDS, diabetes, orgaantransplantatie, langdurig gebruik van corticosteroïden, enz.
• Luchtwegobstructie door tumor of vreemd lichaam. Dan stagneert secretie achter de verstopping, waardoor bacteriën kunnen groeien.
• Infectie elders: bacteriën of bloedstolsels van een andere infectieplaats reizen naar de longen om een ​​infectie te veroorzaken. Deze oorzaak komt minder vaak voor.

Daarom lopen mensen met parodontitis, epilepsie, slikproblemen en alcoholisten een hoog risico op de ziekte.

3. Wat zijn de symptomen van de ziekte?

De symptomen van een longabces lijken veel op die van een longontsteking, maar duren langer. Een nogal prominent symptoom is het ophoesten van slijm. Sputum kan bloed of pus bevatten, met een vieze geur. Enkele andere veel voorkomende symptomen zijn:

• Slechte adem
• Koorts
• pijn op de borst
• Kortademigheid
• 's Nachts zweten
• Gewichtsverlies
• Moe
• anorexia

4. Complicaties van de ziekte

Indien onbehandeld, is het sterftecijfer ongeveer 15-20%. Het abces kan scheuren en vervolgens complicaties veroorzaken zoals:

• Emfyseem: is de ophoping van een grote hoeveelheid infectieus vocht rond de longen. Dit is een levensbedreigende aandoening en vereist onmiddellijke interventie om de pus af te voeren.
• Bronchopleurale fistel: De vorming van een doorgang tussen de bronchiën en de pleura, de holte rond de longen. Endoscopie of een operatie is nodig om te genezen.
• Bloeding uit de longen of borstwand: de hoeveelheid bloed kan zo weinig of zo veel zijn dat het levensbedreigend is.
• Infectie elders: de infectie kan zich vanuit de longen verspreiden om nieuwe abcessen elders in het lichaam te vormen, inclusief de hersenen.

5. Hoe wordt de ziekte gediagnosticeerd?

De arts zal eerst naar de patiënt vragen en de symptomen onderzoeken. Met name de geschiedenis van operaties die anesthesie vereisen, is de eerste zorg.

Bloedonderzoek laat een verhoogd aantal witte bloedcellen zien, wat wijst op een infectie.

Als wordt gedacht aan een longabces, zal een monster van sputum of pus worden genomen voor onderzoek.

Diagnostische beeldvormingshulpmiddelen worden ook gebruikt, meestal röntgenfoto's en CT-scans. Ze helpen bij het identificeren van de plaats van infectie in de longen. Het helpt artsen ook om andere oorzaken, zoals kanker of emfyseem, uit te sluiten.

Een ander nuttig middel is bronchoscopie. Dat wil zeggen, de dokter gebruikt een buisje met een lampje en een camera aan het uiteinde. Een monster van sputum of longweefsel wordt dan verwijderd. Dit voertuig wordt gebruikt wanneer antibiotische therapie niet werkt, luchtwegobstructie wordt vermoed of het immuunsysteem is aangetast.

Over het algemeen zijn longabcessen niet besmettelijk. De ziekte wordt voornamelijk veroorzaakt door bacteriën die via de mond of keel worden ingeademd, dus mensen met een hoog risico op infectie kunnen de ziekte krijgen. Terwijl normale mensen een hoestreflex hebben en de beschermende mechanismen van de luchtwegen dit risico gemakkelijk moeten elimineren.

Grot van abcessen op laterale en rechte thoraxfoto's

7. Huidige methoden voor ziektebehandeling

• Antibiotica: zijn tegenwoordig de meest voorkomende behandeling. Antibiotica worden gedurende ongeveer 3-8 weken via een ader in het lichaam van de patiënt toegediend. Het kan dan worden vervangen door orale medicatie. De behandeling wordt voortgezet totdat de symptomen zijn verdwenen en er röntgenfoto's worden gemaakt om de laesies te verwijderen.
• Antischimmel, anti-tuberculose: in zeldzamere gevallen als deze middelen worden vermoed.
• Drainage: wanneer het abces groter is dan 6 cm in diameter. Met behulp van een CT-scan plaatst de arts een buis in de long om de vloeistof af te voeren.
• Chirurgie: steeds minder gebruikt. In zeer ernstige gevallen wordt dan een deel of de gehele long verwijderd. Bovendien is het vreemde lichaam in de luchtwegen ook een indicatie voor een operatie die moet worden verwijderd.

8. Hoe longabces voorkomen?

• Zorg voor mondhygiëne, let vooral op parodontitis, regelmatige tandheelkundige controles.
• Behandel luchtweginfecties grondig, vooral in de neus en keel.
• Maak geen misbruik van alcohol.
• Voor mensen met een hoog risico op het inademen van secreties of voedsel uit de mond-keel, moet het hoofdeinde van het bed 30° hoger worden gezet.
• Wanneer er verdachte symptomen zijn die verband houden met longabces, vooral bij mensen met een hoog risico, is het noodzakelijk om naar medische voorzieningen te gaan voor onderzoek en tests.

Tegenwoordig neemt de snelheid van longabces in wezen af. De prognose van de ziekte is ook redelijk goed. Waarvan 90% van de patiënten genas met alleen antibiotica en geen gevolgen achterlieten. De ziekte heeft echter ook levensbedreigende complicaties. De prognose is slechter bij personen met een hoog risico. Vooral immuungecompromitteerde, obstructieve bronchiale kanker of infectie opgelopen tijdens ziekenhuisopname. Sommige rapporten suggereren zelfs een sterftecijfer tot tweederde in dergelijke gevallen. Preventie is daarom erg belangrijk. Raadpleeg bij twijfel zo snel mogelijk een arts voor behandeling.

Dokter: Nguyen Le Vu Hoang

Zie ook gerelateerde artikelen:

• Longontsteking
• Longtuberculose: symptomen, overdracht en behandeling
• Hoe herken je de symptomen van een longontsteking?