Bezpieczny seks z HIV: czy ludzie z HIV mogą się całować?

Jeśli właśnie uzyskałeś pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV, wydaje się, że nie chcesz myśleć o seksie. Niektóre osoby z HIV czują się winne lub zawstydzone. Boją się zarażenia swoich partnerów i uważają, że seks z wirusem HIV jest zbyt ryzykowny. Ta reakcja jest bardzo powszechna, zwłaszcza jeśli zarażasz się wirusem HIV podczas seksu. Ale nie ma powodu, dla którego nie możesz. Osoby żyjące z HIV mają takie samo prawo do seksu i miłości jak inne osoby. I są sposoby na satysfakcjonujący i bezpieczny seks.

Artykuł ma na celu pomóc osobom żyjącym z HIV i ich znajomym (niezarażonym) mieć bardziej otwarty pogląd na bezpieczny seks po zarażeniu wirusem HIV.

zawartość

• 1. Czy osoby zarażone wirusem HIV powinny się całować?
• 2. Bezpieczny seks z HIV
• 3. Leczenie jako profilaktyka
• 4. Leki ARV chronią twojego partnera seksualnego (który nie jest zarażony)

1. Czy osoby zarażone wirusem HIV powinny się całować?

W większości przypadków całowanie kogoś zarażonego wirusem HIV jest całkowicie bezpieczne . Ponieważ badania pokazują, że wirus HIV nie jest obecny w ślinie. Istnieje ryzyko, że jeśli jedno z was ma ranę (krwawiącą, płynną) w ustach, głęboki pocałunek francuski może przenieść HIV, ale według ekspertów prawdopodobieństwo przeniesienia jest bardzo małe. Więc nie wstydźcie się dać sobie nawzajem buziaka. I oczywiście przytulanie i przytulanie, a nawet masturbacja są całkowicie bezpieczne.

Całowanie jest całkowicie bezpieczne. Po prostu bądź trochę ostrożny, gdy któryś z was ma ból w ustach.

2. Bezpieczny seks z HIV

Po pierwsze, HIV nie jest przenoszony drogą płciową. Ale to nie znaczy, że ludzie z HIV nie mogą prowadzić zdrowego życia seksualnego.

Prezerwatywy dla mężczyzn i kobiet znacznie zmniejszają szanse przeniesienia wirusa HIV na partnera seksualnego. Jeśli oboje jesteście nosicielami wirusa HIV, nadal musicie stosować ochronę. Ponieważ HIV ma nakładające się szczepy. Możesz otrzymać inny szczep wirusa HIV od partnera seksualnego. Może to pogorszyć Twoją chorobę lub nawet wymagać zmiany leków.

Seks oralny należy ograniczyć do minimum lub, jeśli to możliwe, stosować prezerwatywy. A co z innymi rzeczami? HIV występuje tylko w niektórych płynach ustrojowych: krwi, nasieniu, wydzielinie pochwy i odbytu. Aby zarazić inną osobę, płyny te muszą dostać się do jej ciała, zwykle przez błonę śluzową lub nacięcie.

Możesz więc bezpiecznie zaspokajać się nawzajem seksualnie, rękami lub ciałem. Tak długo, jak uważasz, gdzie płyną te płyny. Bardziej prawdopodobne jest przeniesienie wirusa HIV, gdy masz wielu partnerów seksualnych, masz inne choroby przenoszone drogą płciową lub zażywasz narkotyki w iniekcjach.

Martwisz się, jak przedłużyć swoje życie miłosne, aby pomóc swojemu partnerowi „dokończyć”? Obejrzyj teraz film, aby uzyskać najlepszą odpowiedź od lekarza!

3. Leczenie jako profilaktyka

Jednym z najważniejszych sposobów ochrony siebie i swojego partnera jest przyjmowanie leków na HIV. Terapia antyretrowirusowa (ART) może utrudnić wirusowi namnażanie się i rozprzestrzenianie w organizmie. Może zmniejszyć miano wirusa HIV do poziomów niewykrywalnych w testach.

Jeśli twoje miano wirusa spadnie do poziomów niewykrywalnych w testach, niektóre badania pokazują, że masz niewielkie lub żadne ryzyko przeniesienia wirusa HIV na inne osoby. Nie należy jednak polegać tylko na jednej metodzie ochrony. Nawet jeśli poziom wiremii jest niski, nadal powinieneś używać dodatkowej ochrony (np. prezerwatyw). Chociaż żadna forma ochrony nie jest w 100% skuteczna. Ale połączenie ich może wzmocnić twoją obronę.

>> Możesz dowiedzieć się więcej: Co zrobić po ekspozycji na HIV

4. Leki ARV chronią twojego partnera seksualnego (który nie jest zarażony)

Kilka badań wykazało, że terapia antyretrowirusowa dla tych, którzy pozostają (niezakażeni) jest skuteczna w zapobieganiu im.

4.1 Profilaktyka poekspozycyjna (PEP)

Jeśli uważasz, że byłeś narażony na zakażenie wirusem HIV (np. pękła prezerwatywa). Idź natychmiast do lekarza. Możesz przyjmować leki przeciwretrowirusowe przez 28 dni, aby zatrzymać wirusa. Ogólnie skuteczny, ale należy rozpocząć w ciągu 72 godzin tak szybko, jak to możliwe.

>> Możesz dowiedzieć się więcej: Jeśli podejrzewasz, że jesteś nosicielem wirusa HIV, czy powinieneś od razu poddać się badaniu?

4.2 Profilaktyka przedekspozycyjna (PrEP)

Osoby seronegatywne mogą codziennie przyjmować leki anty-HIV, aby zapobiec zakażeniu wirusem HIV. I na pewno pod okiem lekarza. Nazywa się to profilaktyką przedekspozycyjną . Zwykle są to osoby, które są narażone na stosunkowo wysokie ryzyko zakażenia wirusem HIV (np. ponieważ mają partnera zarażonego wirusem HIV, są narażeni na kontakt seksualny lub korzystają ze wspólnego sprzętu do wstrzykiwania narkotyków). Ta metoda wydaje się być niezwykle skuteczna, jeśli jest stosowana regularnie każdego dnia.

Dziś, dzięki postępowi nauki, zarażenie się wirusem HIV nie jest już wyrokiem śmierci. Zamiast tego, piętno wokół, wina samego pacjenta powoduje trudności. Przygotuj się do omówienia swoich zmartwień i obaw związanych z bezpiecznym seksem z HIV.

Skonsultuj się z lekarzem, poszukaj grup wsparcia w swojej okolicy. Nie pozwól, aby wirus HIV zawiesił twoje życie. Osoby z HIV nadal mają prawo do kochania i zdrowego życia seksualnego, tak jak wszyscy inni.