Gözlerin yapısını ve işlevini keşfedelim

Gözün yapısı ve işlevi oldukça karmaşıktır. Gözün temel işlevi, göze giren ışık miktarını düzenlemek ve yakın veya uzaktaki nesneleri net bir şekilde görmemize yardımcı olmaktır. İnsanlar görebilir çünkü gözler sürekli olarak görüntü oluşturur ve beyne hızla sinyaller iletir.

Göz yuvası, göz küresi, kaslar, sinirler, kan damarları ve gözyaşı üretmeye ve boşaltmaya yardımcı olan diğer yapıları içeren kemik boşluğudur. Göz yuvaları genellikle armut şeklindedir.

Göz küresinin dışında, sklera (beyaz) adı verilen nispeten sert, beyaz bir tabaka bulunur.

Gözün ön kısmına yakın bir yerde, sklera, korneanın kenarına kadar uzanan konjonktiva adı verilen ince, şeffaf bir zarla kaplıdır. Konjonktiva ayrıca göz kapağının ve göz küresinin nemli yüzeyini de kaplar.

Işık göze kornea, irisin önündeki zar ve göz bebeği yoluyla girer. Kornea gözü korur ve görüntülerin retinaya odaklanmasına yardımcı olmak için bir lens görevi görür. Bu sayede görüntüyü görebiliyoruz.

Korneadan geçtikten sonra ışık, göz bebeğinden (gözün ortasındaki siyah yuvarlak delik) geçer.

Göz bebeğini çevreleyen pigmentli zar olan iris, göze giren ışık miktarını dengelemeye yardımcı olur. İris, ortam karanlıkken göze daha fazla ışığın girmesine (gözbebeği genişleterek) ve ortam aydınlık olduğunda göze daha az ışığın girmesine (gözbebeği daraltarak) izin verir. Öğrenci genişlemesinin mekanizması, ortamın ışığı değiştiğinde bir kamera merceğinin açıklığına benzer. Öğrencinin boyutu, öğrencinin sfinkter ve dilatör kasları tarafından kontrol edilir.

İrisin arkasında lens bulunur. Lens, şekli değiştirerek ışığın retinaya odaklanmasına yardımcı olur. Küçük kasların (siliyer cisim) hareketiyle, mercek yakındaki cisimleri net görmek için kalınlaşır ve uzaktaki cisimleri net görmek için incelir.

Retina ışığa duyarlı hücreler (fotoreseptörler) ve onları besleyen kan damarları içerir. Retinanın en hassas kısmı, milyonlarca fotoreseptör katmanının (özellikle koniler) bulunduğu makuladır. Makulada bulunan bu hücrelerin yoğunluğu çok fazla olduğu için gördüğümüz görüntüler de daha detaylı hale gelmektedir. İnsanlar genellikle koni yoğunluğunu dijital kameralardaki megapiksellerle karşılaştırır, hücre sayısı arttıkça çözünürlük artar.

Her fotoreseptör bir sinir lifi ile ilişkilidir. Sinirler, optik siniri oluşturmak için bir araya gelen fotoreseptörlerden kaynaklanır. Aynı isimdeki sinirin başlangıcı olan optik disk gözün arkasında bulunur.

Fotoreseptörler, görüntüleri optik sinir tarafından beyne gönderilen elektronik sinyallere dönüştürür. 2 tip fotoreseptör vardır: çubuklar ve koniler.

Koniler görüntünün detayından, keskinliğinden ve renginden sorumludur. Bu hücreler esas olarak makulada yoğunlaşmıştır.

Çubuk hücreler, çevresel görüşten ve düşük ışık koşullarında sorumludur. Konilerle karşılaştırıldığında, bu hücreler sayıca daha fazladır ve ayrıca ışığa daha duyarlıdır. Ancak, renge özgü değildirler ve koniler gibi görüntü ayrıntılarını desteklerler. Çubuk hücreler esas olarak korneanın çevresinde yoğunlaşmıştır.

Göz küresi ayrıca her biri camsı sıvı ile dolu iki kısma ayrılmıştır. Sıvının oluşturduğu basınç, göz küresinin orijinal şeklini korumasına yardımcı olur.

Ön kısım (gözün ön odası) korneanın içinden merceğin ön yüzeyine kadar uzanır ve gözün içindeki yapıları besleyen sulu hümör ile doldurulur. Ön oda 2 bölmeye ayrılmıştır. Ön kamara korneadan irise kadar uzanır. Arka oda irisden merceğe kadar uzanır. Normalde, arka kamarada, göz bebeğinden ön kamaraya yavaşça hareket eden sulu mizah üretilir. Sıvı daha sonra irisin kornea ile birleştiği yerde bulunan kanallardan göz küresinden çıkar.

Gözün arka odası, merceğin arkasından retinaya kadar uzanır. Vitreus adı verilen jöle benzeri bir sıvı içerir.

Gözün yapısının görüntüsü

Görsel iletim yolunu takip edin

Sinir sinyalleri gözden, karşılık gelen optik sinir ve diğer sinirler (optik sinir yolu olarak adlandırılır) boyunca görüntülerin yorumlandığı beynin arkasına gider. İki optik sinir, gözün arkasında, hipofiz bezinin hemen önünde ve beynin ön kısmının (beyin) hemen altında bulunan optik sinirde buluşur. Orada, her bir gözdeki optik sinir bölünür ve her iki taraftaki sinir liflerinin yarısı diğer tarafa geçer ve beynin arkasına doğru devam eder. Bu nedenle sağ beyin, hem sağ görme için optik sinirlerden hem de sol beyin için sol beyinden bilgi alır. Görüşün genellikle üst üste binen merkezi kısmı her iki göz tarafından da görülür (dürbün görme olarak adlandırılır).

Her göz nesneyi birçok farklı açıdan gözlemleyecektir. Bu nedenle, beynin gözlerden aldığı bilgiler de değişir, ancak bilgiler çoğu zaman örtüşür. Beyin, eksiksiz bir görüntü oluşturmak için bilgileri yorumlar.