Rectale prolaps: alles wat u moet weten

Rectale prolaps is een veelvoorkomend probleem bij ouderen met aanhoudende constipatie of verzwakte bekkenbodemspieren. Ze worden echter vaak verward met aambeien omdat de vroege symptomen vrij gelijkaardig zijn. Daarom moeten we correct differentiëren om de juiste behandeling te krijgen. Laten we naar het artikel gaan om "alles over rectale prolaps" te beantwoorden!

inhoud

• 1. Wat is rectale prolaps?
• 2. Wie is vatbaar voor rectale prolaps?
• 3. Wat veroorzaakt rectale prolaps?
• 4. Wat zijn de symptomen van rectale prolaps?
• 5. Is dit een andere naam voor aambeien?
• 6. Hoe diagnosticeren?
• 7. Chirurgische behandeling
• 8. Hoe lang duurt het voordat ik hersteld ben van een operatie?
• 9. Is rectale prolaps te voorkomen?

1.  Wat is rectale prolaps?

Rectale prolaps treedt op wanneer het laagste deel van de dikke darm (rectum) uit zijn normale positie valt en uit de spieropening aan het einde van het spijsverteringskanaal (anus) glijdt. Deze aandoening is verdeeld in drie typen op basis van de beweging van het rectum, namelijk:

• Intramurale rectale prolaps : het rectum begint uit zijn plaats te vallen, maar heeft de anus nog niet bereikt.
• Gedeeltelijke rectale prolaps : slechts een deel van het rectum is door de anus bewogen.
• Volledige rectale prolaps : het hele rectum valt door de anus.

Om de een of andere reden valt het rectum uit zijn normale positie en veroorzaakt het ziekte

2.  Wie is vatbaar voor rectale prolaps?

Rectale prolaps komt vaker voor bij volwassenen dan bij kinderen en vaker bij vrouwen dan bij mannen. De leeftijd van de ziekte is niet voor elk geslacht hetzelfde. De meeste vrouwen ontwikkelen rectale prolaps in de vijftig of ouder, terwijl de meeste mannen het ontwikkelen in de veertig of jonger. Bovendien komt rectale prolaps bij oudere vrouwen vaak samen met baarmoederprolaps of blaasprolaps als gevolg van algemene zwakte van de bekkenbodemspieren.

3.  Wat veroorzaakt rectale prolaps?

Experts weten niet zeker wat de oorzaak is van rectale prolaps. Er zijn echter een aantal structurele defecten en risicofactoren geïdentificeerd die dit risico kunnen vergroten.

structurele gebreken

Bij volwassenen zijn een aantal bekkendefecten gevonden, zoals:

• Het rectum is mobieler dan normaal.
• Zwakte in de bekkenbodem en/of anale sluitspieren.

Bij kinderen vonden artsen verschillen in de structuur van het rectum. Het rectum buigt bijvoorbeeld niet zoals het hoort, maar blijft rechtop staan, waardoor het risico op verzakking groter wordt.

Risico factor

Elke aandoening die de druk in de buik verhoogt of de bekkenbodemspieren verzwakt, kan uw risico verhogen. Voorbeelden zijn:

• Constipatie of frequente diarree.
• Veel geboorten.
• Bekkenchirurgie
• Rugletsel of operatie/ruggenmergletsel.
• Intestinale parasitaire infectie
• Diabetes, chronische obstructieve longziekte (COPD),...

4.  Wat zijn de symptomen van rectale prolaps?

Symptomen variëren vaak naarmate de ziekte vordert, vaak inclusief:

• Een rode massa verzakt buiten de anus. In het begin kan het alleen tijdens of na een stoelgang gebeuren en is het een tijdelijke aandoening. Na verloop van tijd kan het rectum echter verzakken als u gewoon staat of loopt en het kan nodig zijn om uw handen te gebruiken om de anus terug omhoog te duwen.
• Pijn in de anus en het rectum.

De ziekte kan brandende pijn in de anus en bloederige ontlasting veroorzaken

• Bloeding uit de binnenwand van het rectum.
• Incontinentie (lekkage van slijm, bloed of ontlasting uit de anus).

Als u symptomen heeft, moet u uw arts raadplegen om een ​​vroege behandeling te krijgen en complicaties te voorkomen!

Wanneer deze aandoeningen aanhouden, kunnen ze complicaties veroorzaken zoals:

• Rectale ulcera veroorzaken hevig bloeden.
• Rectale prolaps (rectale prolaps kan niet met de hand in de anus worden geduwd). Dit is een noodgeval omdat de opgesloten darm geen bloedtoevoer kan hebben, wat leidt tot gangreen. U moet snel naar de dichtstbijzijnde medische faciliteit gaan voor tijdig onderzoek en behandeling, om sepsis, orgaanfalen, shock, enz. te voorkomen.
• Letsel aan de sluitspier en zenuwen , leidend tot of verergering van darmincontinentie.

5.  Is dit een andere naam voor aambeien?

Het antwoord is NEE .

Hoewel aambeien ook jeuk, anale pijn, ongemak en bloedingen tijdens de stoelgang kunnen veroorzaken, zijn het in wezen gezwollen bloedvaten in het anale en rectale gebied. Ondertussen is rectale prolaps het glijden van de inhoud van de terminale dikke darm. In de vroege stadia kan rectale prolaps er echter uitzien als een interne aambei die uit de anus is geglipt, waardoor het moeilijk te onderscheiden is.

A: Rectale prolaps B: Aambeien

Als u vermoedt dat u aambeien of rectale prolaps heeft, raadpleeg dan uw arts voor de beste diagnose en behandeling!

6.  Hoe diagnosticeren?

Eerst zal uw arts uw symptomen en risicofactoren zorgvuldig beoordelen. Vervolgens voeren ze een onderzoek uit met maatregelen zoals:

• Directe observatie van het anorectale gebied . Uitwendig zichtbare laesies beoordelen.
• Rectaal onderzoek . De arts zal een gehandschoende vinger inbrengen en gesmeerd met gel in het rectum om te controleren op verborgen laesies binnenin. Hoewel ze in het begin een beetje ongemakkelijk en verwarrend kunnen zijn voor de patiënt, zijn ze erg belangrijk om een ​​nauwkeurige diagnose te krijgen.

Er kunnen verschillende tests nodig zijn om de diagnose te verduidelijken of andere aandoeningen uit te sluiten, waaronder:

• Proctografie . Maakt gebruik van röntgenfoto's om een ​​video-opname te maken van de activiteit van het rectum. Ze worden gebruikt om de functie te beoordelen en structurele veranderingen in het rectum en de anus te tonen.
• Colonoscopie/colonoscopie. De endoscoop wordt in het darmlumen ingebracht om laesies die bij onderzoek niet zichtbaar zijn, van dichterbij te bekijken. Tegelijkertijd kan de endoscoop de arts ook helpen bij het uitvoeren van een biopsie wanneer dat nodig is.
• Endoscopische echografie. Deze test helpt bij het evalueren van de vorm en structuur van de anale sluitspier en de omliggende weefsels
• Aanvullende testen. Wordt gebruikt om te controleren hoe goed de zenuwen en spieren van het rectum en de anus werken, zoals een anaal tonicum.

7.  Chirurgische behandeling

In enkele zeer kleine gevallen kan de behandeling thuis beginnen. Bij de behandeling van rectale prolaps is echter vaak een operatie nodig.

Over het algemeen zijn de twee meest voorkomende toegangswegen abdominaal en rectaal. Binnen elke benadering zijn er verschillende chirurgische methoden die kunnen worden gebruikt om het rectum te herpositioneren. Hoe te kiezen hangt af van veel factoren, waaronder:

• leeftijd patiënt
• Mate van rectale prolaps
• Resultaten van onderzoeken en tests
• Andere bestaande gezondheidsproblemen
• De voorkeur en ervaring van de chirurg met bepaalde technieken.

buikoperatie

• Vaak gebruikt bij gezonde jonge volwassenen.
• Bij deze benadering wordt de patiënt eerst onder algehele narcose gebracht.
• Vervolgens maakt de arts een incisie in de buik en voert vanaf dit gebied manipulaties uit.

Transrectale chirurgie

• Vaak gebruikt bij oudere patiënten en bij patiënten met meerdere gezondheidsproblemen.
• Bij deze procedure kan spinale of epidurale anesthesie worden gebruikt in plaats van algemene anesthesie.

8.  Hoe lang duurt het voordat ik hersteld ben van een operatie?

De meeste mensen herstellen volledig van de behandeling van rectale prolaps en leiden een normaal leven.

De gemiddelde opnameduur in het ziekenhuis is ongeveer 2 tot 3 dagen en varieert van patiënt tot patiënt. Volledig herstel kan tot een maand duren. Om het risico op herhaling te verminderen, moeten patiënten echter gedurende ten minste 6 maanden zware inspanning beperken en een gezond dieet volgen om constipatie te voorkomen. Zoals:

• Eet veel vezels.
• Gebruik voedingsvezelsupplementen.
• Drink voldoende water.
• Gebruik ontlastingverzachters (indien nodig)

Opmerking: Raadpleeg uw arts voordat u een van de bovenstaande medicijnen en supplementen gebruikt om er zeker van te zijn dat ze geschikt voor u zijn!

9.  Is rectale prolaps te voorkomen?

Er zijn verschillende veranderingen in levensstijl die mensen kunnen aanbrengen om hun risico op rectale prolaps te verminderen, zoals:

• Eet veel vezels.
• Drink veel water.
• Oefen regelmatig.
• Vermijd te hard duwen tijdens stoelgang.

Rectale prolaps is geen erg ernstige aandoening. De behandeling kan thuis worden gestart, maar vaak is een operatie nodig. Het verblijf in het ziekenhuis duurt gemiddeld 2 tot 3 dagen en volledig herstel duurt ongeveer een maand. De patiënt moet zware inspanning gedurende ten minste 6 maanden daarna echter beperken om de kans op herhaling van de ziekte te verkleinen. Deel het om iedereen op de hoogte te houden!

Dokter Nguyen Ho Thanh An