Neuro-endocriene tumoren: een groep kankers die gemakkelijk over het hoofd wordt gezien

Kanker is momenteel een groep ziekten die veel negatieve effecten heeft op de menselijke gezondheid. De mate van maligniteit van de kanker hangt af van de locatie en de mate van differentiatie van de cellen. In dit artikel zullen we meer te weten komen over neuro-endocriene tumoren. Dit is een groep kankers die in staat is om doelorgaanhormonen af ​​te scheiden. Daardoor wordt de functie van dat orgaan in het lichaam verstoord.

inhoud

• 1. Wat is een neuro-endocriene tumor?
• 2. Classificatie van neuro-endocriene tumoren
• 3. Oorzaken van neuro-endocriene tumoren
• 4. Symptomen van neuro-endocriene tumoren
• 5. Hoe wordt een neuro-endocriene tumor gediagnosticeerd?
• 6. Behandeling van neuro-endocriene tumoren

1. Wat is een neuro-endocriene tumor?

• Deze groep ziekten zijn kankers die beginnen in de neuro-endocriene cellen. Deze cellen hebben vergelijkbare kenmerken als neuronen en endocriene cellen. Dat wil zeggen, ze zijn allebei in staat tot neurotransmitters en hebben het vermogen om hormonen te produceren.
• De meeste neuro-endocriene tumoren groeien langzamer dan andere vormen van kanker. Vaak worden ze pas jaren later ontdekt in vergelijking met enkele maanden voor andere kankers. Bovendien zijn er gevallen van vroege detectie als gevolg van overexpressie van de endocriene functie.
• Neuro-endocriene tumoren zijn zeldzaam en kunnen overal in het lichaam voorkomen. De meeste tumoren komen voor in de longen, appendix, dunne darm, rectum en pancreas. Sommige groeien langzaam en sommige groeien heel snel. Als een neuro-endocriene tumor overtollige hormonen produceert, wordt dit een functionele neuro-endocriene tumor genoemd. Als de tumor geen hormonen afscheidt of niet genoeg afscheidt om symptomen te veroorzaken. Niet-functionele neuro-endocriene tumor genoemd.
• De diagnose en behandeling van neuro-endocriene tumoren hangt van veel factoren af:
  • Tumortype.
  • Locatie van de tumor.
  • Neuro-endocriene tumoren zijn functioneel of niet.
  • Maligniteit, grootte en mate van invasie en metastase van de tumor.

2. Classificatie van neuro-endocriene tumoren

Neuro-endocriene tumoren worden geclassificeerd volgens het orgaan waarin de tumor voorkomt:

2.1 Spijsverteringskanaal

• Het is de meest voorkomende plaats om neuro-endocriene tumoren te detecteren. Waarbij vooral in de dunne darm (19%), appendix (4%) en dikke darm (20%). Het is afgeleid van primordiale neuro-endocriene cellen die zich in de darmwand bevinden. Omdat het vaak spijsverteringssymptomen veroorzaakt, is het gemakkelijk te verwarren met spijsverteringsziekten. De ziekte wordt vaak in een laat stadium ontdekt met een significant verminderde prognose.

Zie ook:  Lagere gastro-intestinale bloeding: vat het niet licht op!

2.2 Longen

• De longen zijn de tweede meest voorkomende plaats van NET's. Ongeveer 30% van de NET's komt voor in het bronchiale systeem, dat lucht naar de longen transporteert. De ziekte veroorzaakt vaak symptomen van kortademigheid, piepende ademhaling zoals astma, dus het is gemakkelijk om een ​​verkeerde diagnose te stellen. Vooral kan ademhalingsfalen complicaties veroorzaken , bloed ophoesten, levensbedreigende blikseminslagen.

2.3 Alvleesklier

• Ongeveer 7% van de neuro-endocriene tumoren wordt gevonden in de pancreas (eilandcelcarcinoom). De alvleesklier is een orgaan dat zowel endocrien als exocrien is. Het scheidt spijsverteringssappen af ​​(exocrien), wat helpt bij de vertering en opname van voedsel. Bovendien scheidt de alvleesklier ook hormonen af ​​die de spijsvertering reguleren en de bloedsuikerspiegel (endocrien) reguleren.

2.4 Andere agentschappen

• Hypofyse. Neuro-endocriene tumor van de hypofysevoorkwab.
• Schildklier. Neuro-endocriene schildkliertumoren, vooral medullaire carcinomen.
• Bijschildklier neuro-endocriene tumor.
• Thymus tumor en mediastinale carcinoïde.
• Bijnier neuro-endocriene tumor.
• Bovendien kunnen veel andere organen worden aangetast, zoals huid, borsten, geslachtsorganen, enz.

3. Oorzaken van neuro-endocriene tumoren

Momenteel is de oorzaak van neuro-endocriene tumoren niet duidelijk begrepen. De bron van kankercellen zijn genetische mutaties in hun DNA. Neuro-endocriene cellen met abnormale genen zullen snel groeien en abnormaal tumoren vormen. De mate van maligniteit van de kanker hangt af van de mate van differentiatie van de tumor van het pancreasweefsel. Hoe hoger de differentiatie, hoe lager de maligniteit en vice versa. Wanneer het de late stadia bereikt, kunnen cellen andere organen binnendringen.

Bepaalde genetische syndromen verhogen het risico op dit type kanker, waaronder:

• Meerdere endocriene klieren, type 1 (MEN 1).
• Meerdere endocriene klieren, type 2 (MEN 2).
• Ziekte van Von Hippel-Lindau.
• Tubereuze sclerose.
• Neurofibromatose.

Er zijn ook risicofactoren zoals:

• Patiënt is man. Mannen hebben meer kans dan vrouwen om deze tumoren te ontwikkelen.
• Er is een familiegeschiedenis van endocriene pancreastumoren.
• Frequente blootstelling aan giftige chemicaliën.
• Veel straling.

4. Symptomen van neuro-endocriene tumoren

Symptomen van de ziekte zijn volledig afhankelijk van het orgaan waarin de tumor verschijnt.

4.1 Pancreas en maag-darmkanaal

• Maagzweren komen steeds weer terug.
• Buikpijn, uitbreidend naar de rug.
• Diarree.
• Onverteerd.
• Gastro-oesofageale reflux : boeren, brandend maagzuur..
• Gele huid, gele ogen, gele huid.

• Bloedsuiker te laag of te hoog.
• Opgewonden hartslag snel.
• Wazig zien, spierzwakte, prikkelbaarheid, krampen...

4.2 Longen

• Astma-achtige symptomen.
• Kortademigheid, piepende ademhaling.
• Warm, rood gezicht.

4.3 Andere agentschappen

• Rode huid.
• Vaak plassen.
• De dorst neemt toe.
• Duizelig.
• Bevend.
• Huiduitslag.

Bovendien kunnen niet-functionele neuro-endocriene tumoren de volgende symptomen hebben:

• Pijn veroorzaakt door een groeiende tumor.
• Een groeiende knobbel kan onder de huid worden gevoeld.
• Zich ongewoon moe voelen.
• Ongebruikelijk snel gewichtsverlies.

Samenvattend, omdat neuro-endocriene tumoren zich door het hele lichaam bevinden, zijn de symptomen zeer divers. Omdat symptomen gemakkelijk overlappen met andere ziekten, wordt deze groep ziekten vaak verkeerd gediagnosticeerd.

5. Hoe wordt een neuro-endocriene tumor gediagnosticeerd?

Diagnose van neuro-endocriene tumoren moet een combinatie zijn van geschiedenis, lichamelijk onderzoek en laboratoriumtests. Vraag zorgvuldig naar de symptomen van de ziekte, vooral bij mensen met gewichtsverlies en familiegeschiedenis. Tests worden besteld op basis van de toestand van de individuele patiënt en de beoordeling van de arts. Enquêtes kunnen zijn:

Klinisch onderzoek

Onderzoek nauwkeurig op tekenen en symptomen van een tumor.Op de plaats van de laesie kunnen gezwollen lymfeklieren of een tumor worden gevonden. Zoek ook naar tekenen dat een tumor overtollige hormonen produceert.

Tests om te zoeken naar overtollige hormonen.

Uw arts kan bloed- of urinetests aanbevelen om te zoeken naar tekenen van overtollige hormonen. Het identificeren van overtollig hormoon kan ook de locatie van de tumor voorlopig lokaliseren.

Beeldvormingstest.

Echografie, CT en MRI, om beelden van de tumor te maken. Dit helpt niet alleen bij het beoordelen van de tumor, maar ook bij het stadium ervan. Onderzoek naar tumormetastase en invasie.

Radionuclide beelden

Soms worden afbeeldingen gemaakt met behulp van positronemissietomografie (PET). Nucleaire beeldvorming is geïndiceerd wanneer andere beeldvormende tests niet duidelijk zijn.

biopsie

Snijd een monster van neuro-endocrien tumorweefsel om de histologische eigenschappen te onderzoeken. Meestal wordt bij deze procedure alleen een naald door de huid gestoken, maar soms is ook een operatie nodig. Wanneer de tumor diep is of bedekt is door een ander orgaan, is een operatie nodig voor een biopsie. Biopsie helpt bij het diagnosticeren van de aard en differentiatie (maligniteit) van de tumor.

Als er een risico bestaat dat neuro-endocriene tumoren zich naar andere organen hebben verspreid, zijn meer gespecialiseerde tests nodig.

6. Behandeling van neuro-endocriene tumoren

Behandeling van endocriene pancreastumoren varieert op basis van:

• Soort kanker.
• Stadium van de ziekte.
• De algehele gezondheid van de patiënt.

Opties kunnen zijn:

• Chirurgie

Een operatie wordt gebruikt om de tumor te verwijderen. Indien mogelijk verwijderen chirurgen de hele tumor. Als de tumor niet volledig kan worden verwijderd, kan het helpen om er zoveel mogelijk van te verwijderen. Vaak, als er geen metastase of invasie van omringend weefsel is, kan een operatie de tumor volledig verwijderen.

• Valentie

Chemotherapie gebruikt sterke chemische medicijnen om tumorcellen te doden. Het kan via een ader in uw arm worden toegediend of als pil worden ingenomen. Chemotherapie kan worden aanbevolen als het risico bestaat dat de tumor na de operatie terugkeert. Het kan ook worden gebruikt voor gevorderde tumoren die niet operatief kunnen worden verwijderd.

• gerichte therapie

Gerichte medicijnen richten zich op specifieke afwijkingen die aanwezig zijn in tumorcellen. Door deze afwijkingen te blokkeren, kan het medicijn ervoor zorgen dat tumorcellen afsterven. Gerichte therapie wordt vaak gecombineerd met chemotherapie voor gevorderde tumoren.

• Peptide radionuclide therapie (PRRT)

PRRT combineert een medicijn dat zich richt op kankercellen met een kleine hoeveelheid radioactief materiaal. Het zorgt ervoor dat straling rechtstreeks aan de kankercellen kan worden afgegeven. Het PRRT-medicijn, lutetium Lu 177-dotataat (Lutathera), wordt gebruikt voor de behandeling van gevorderde zenuwtumoren.

• Geneesmiddelen om overtollige hormonen onder controle te houden

Voornamelijk voor symptoombestrijding door verhoogde hormoonspiegels.

• Radiotherapie

Bestralingstherapie maakt gebruik van krachtige energiestralen om tumorcellen te vernietigen. Sommige soorten tumoren kunnen reageren op bestralingstherapie. Het kan worden aanbevolen als een operatie geen optie is.

Afhankelijk van de toestand van elke patiënt kunnen enkele andere methoden worden toegepast.

Neuro-endocriene tumoren zijn een zeer diverse groep kankers. De ziekte varieert sterk van symptomen tot prognose, afhankelijk van vele factoren. Omdat de symptomen gemakkelijk overlappen met veel andere ziekten, is de diagnose gemakkelijk te missen. Symptomen moeten worden gecontroleerd voor een snelle behandeling. De ziekte kan in een vroeg stadium worden genezen. Regelmatige gezondheidscontroles en risicoscreening zijn de enige manieren om deze gevaarlijke groep ziekten vroegtijdig op te sporen.

Dokter Luong Sy Bac