Diepe beet: oorzaken en behandeling

Een overbeet (ook wel diepe beet genoemd) is een zeer veel voorkomende orale aandoening. Milde tot matige diepe beten die weinig risico op complicaties opleveren, hoeven meestal niet te worden gecorrigeerd. In ernstige gevallen of om cosmetische redenen is het echter wenselijk om deze situatie te corrigeren om een ​​completere glimlach terug te krijgen. Het corrigeren van een volwassen overbeet kan wat meer tijd en geduld vergen aangezien de kaak volledig ontwikkeld is. Er zijn echter verschillende effectieve behandelingsopties voor mensen van alle leeftijden. Hier zal dit artikel u helpen begrijpen wat een diepe beet is, wat de oorzaak is en wat de meest effectieve behandelingen zijn.

inhoud

• 1. Wat is een diepe beet?
• 2. Maak onderscheid tussen diepe beet, overbeet en omgekeerde beet 
• 3. Oorzaken van diepe beet
• 4. De ernst van de aandoening
• 5. Complicaties van een diepe beet
• 6. Behandelingen 

1. Wat is een diepe beet?

De beetdiepte wordt bepaald door de verhouding van de oppervlaktedekking van de bovensnijtanden tot die van de onderste snijtanden in verticale richting. Normale beetdiepte is 2-3 mm. Bijtdiepte neemt toe wanneer dit niveau wordt overschreden. 

Omdat een grotere beetdiepte bijdraagt ​​aan occlusale afwijkingen of het gevolg is van malocclusie. Dit geval komt vaak voor bij mensen met overvolle, scheve tanden; of er is een mismatch tussen de grootte en positie van het kaakbot en de tanden. 

Diepe beet treedt op in klasse II malocclusie. Dit type malocclusie komt vaker voor, maar minder vaak voor dan type I (overvolle snijtanden).

De orthodontist meet de diepte van de beet op het percentage dekking tussen de boven- en ondertanden. Overmatig bijten kan 30%, 50% of 100% zijn. Hoe groter het percentage, hoe ernstiger de beet en hoe complexer de behandeling.

De overgrote meerderheid van de onderbeten kan met succes worden behandeld met alleen de juiste orthodontische interventie: soms kunnen sommige ernstige onderbeten een kaakchirurgie vereisen om de beste resultaten te bereiken, naast orthodontische zorg.

Diepe beet werd bepaald op basis van de longitudinale dekking van de bovenste en onderste snijtanden

2. Maak onderscheid tussen diepe beet, overbeet en omgekeerde beet 

• Sleutelbeet: 

Wanneer er een horizontale ruimte is tussen de bovenste en onderste snijtanden (soms wordt dit het "uitsteeksel" genoemd). Mensen die overbeet zijn, kunnen ook te diep worden gebeten.

• Terugbijten: 

Wanneer de bovenste snijtanden achter de onderste snijtanden staan ​​wanneer de mond gesloten is, in plaats van vooraan zoals bij een normale beet. Een andere term voor kruisbeet wordt gebruikt wanneer de achterste tanden van de bovenkaak meer linguaal zijn dan de ondertanden.

3. Oorzaken van diepe beet

De oorzaak van deze aandoening kan genetisch zijn; of vanwege afwijkingen in de ontwikkeling (slechte gewoonten zoals: tongstoten; overmatig gebruik van een fopspeen of duimzuigen). Of een combinatie van beide. Overmatige compressie van het bot is het gevolg van een ongelijkmatige groei van het kaakbot, waardoor de tanden en de kaak zich niet goed ontwikkelen.

Er zijn twee oorzaken van overmatige diepe beet, waaronder:

• Door het kaakbeen

De meest voorkomende oorzaak van overgroei is de grootte en vorm van de tanden en kaak van een kind (erfelijkheid). De kaakomvang kan te groot of te weinig ruimte zijn om de tanden goed uit te lijnen. Indien onbehandeld, kan dit type verkeerde uitlijning ook leiden tot overvolle, scheve of verkeerd uitgelijnde tanden.

• Vanwege tanden

Gewoonten in de kindertijd waarbij de tong tegen de achterkant van de voortanden wordt geduwd, kunnen een diepe beet veroorzaken. Deze gewoonten omvatten: langdurig gebruik van fopspenen en flessen; duimzuigen en tongstoten. Als uw kind al een genetische aanleg heeft om diep te bijten, kunnen deze gewoonten de aandoening verergeren.

Andere veelvoorkomende oorzaken zijn:

• Vroeg verlies van melktanden, zonder restauratie, kan leiden tot een verkeerde uitlijning.
• Ademhalingsstoornissen, zoals slaapapneu, worden ook geassocieerd met deze vorm van malocclusie.
• Op elke leeftijd kan nagelbijten en kauwen op harde voorwerpen leiden tot een diepe beet.
• Overmatig tandenknarsen is een van de oorzaken van een diepe beet. Deze aandoening zorgt ervoor dat de ondertanden het gehemelte achter de boventanden raken wanneer de mond gesloten is; het bot rond de bovenste voortanden beschadigen. Dit kan leiden tot verlies van bovenste voortanden en/of overmatig tandtrauma.

4. De ernst van de aandoening

5. Complicaties van een diepe beet

Diepe beten moeten zo snel mogelijk worden behandeld. Als kinderen niet vroeg worden behandeld, is de kans groter dat ze op volwassen leeftijd kaakchirurgie nodig hebben. Na verloop van tijd kunt u ook ernstige pijn, kaakproblemen en mondgezondheid ervaren.  

Veel voorkomende complicaties van onbehandelde overbeet zijn:

• Verhoogd risico op tandbederf

Kinderen, jongeren en volwassenen met diepe beet; hebben meer kans op tandbederf. Dit komt omdat glazuur sneller verslijt, waardoor de perfecte omgeving ontstaat voor tandbederf.

• Verhoogd risico op tandvleesaandoeningen

Bij een ernstige anterieure beet komen de onderste snijtanden vaak in contact met de tandvleesrand aan de achterkant van de bovenste voortanden. Dit kan leiden tot terugtrekkend tandvlees. Dat is wanneer het tandvlees naar de top beweegt en meer van de tandwortels blootlegt. Tandvleesaandoeningen, zoals gingivitis of parodontitis, hebben een grotere kans om zich te ontwikkelen.

• Ernstige kaakpijn en temporomandibulaire stoornis (TMJ)

TMJ veroorzaakt ernstige pijn en disfunctie in de kaak en de spieren die de kaakbeweging regelen. Zonder behandeling voor een te diepe beet kan TMJ zich na verloop van tijd vormen. Veelvoorkomende symptomen zijn: pijn in de kaak, nek en gezicht, stijfheid, hoofdpijn en oorpijn.

 Andere complicaties die onbehandeld blijven, zijn onder meer:

•  Moeite met kauwen, spreken en slikken
•  Ernstige hoofdpijn en ongemak
•  Scheve tanden en veranderingen in de mondstructuur

6. Behandelingen 

De keuze van de behandeling hangt af van: de leeftijd van de patiënt, de ernst van de afwijking en de bot- of tandoorzaak. Hoe eerder een overbeet wordt gecorrigeerd, hoe kleiner de kans dat deze zich ontwikkelt: gaatjes, tandvleesaandoeningen en TMJ. Orthodontisten raden aan te wachten tot een kind zeven jaar oud is om een ​​behandeling te zoeken (wanneer melktanden beginnen uit te vallen en blijvende tanden doorbreken). Volwassenen kunnen nog steeds worden behandeld, maar de opties zijn beperkt omdat de tanden en de kaak volledig zijn ontwikkeld. Afhankelijk van de individuele patiënt is een operatie meestal nodig voor volwassenen.

Veel voorkomende behandelingsopties voor een overbeet zijn:

• Tandextractie

Het trekken van melktanden is een veel voorkomende behandelingsoptie voor jonge kinderen. Als uw kind een kleinere kaak heeft, zal extractie ruimte maken voor de uitlijning van de permanente tanden. Orthodontisten raden het verwijderen van permanente tanden bij volwassenen af. Hoewel het in ernstige gevallen nodig kan zijn om de tand te laten trekken om de tand gemakkelijk te laten bewegen.

• Een beugel

Een beugel helpt om de meeste overbeet- en onderbeetcondities met succes te behandelen. Deze orthodontische apparaten oefenen lichte druk uit om de tanden in de juiste uitlijning uit te lijnen. Een beugelbehandeling duurt 18 maanden tot drie jaar. Het gebruik van een intraoraal aanvullend hulpmiddel (Herbst-apparaat), in combinatie met beugels, komt ook vaak voor.

• Doorzichtige beugels

 Als u op zoek bent naar een meer cosmetische behandelingsoptie, kunnen clear aligner-beugels een goede optie voor u zijn. Raadpleeg uw tandarts om te zien of u geschikt bent voor deze behandeling

• Hoofddeksel gezichtsapparaat

Naast een beugel kan een hoofddeksel nodig zijn bij de behandeling van een diepe beet. Dit type dop bestaat uit een riem die om de nek van de patiënt gaat en aan de beugels van de patiënt wordt bevestigd. Het apparaat helpt de tanden en bovenkaak van de patiënt in de juiste positie te houden terwijl de onderkaak naar voren schuift.

• Kaakchirurgie (Orthopedische chirurgie)

Kaakchirurgie is een complexe en dure behandelingsoptie. Volwassenen met overmatig uitsteeksel en volledig ontwikkelde kaken vereisen vaak een operatie. Orthopedische chirurgie omvat stappen zoals: onderzoek, röntgenfoto's en algehele anesthesie. Vervolgens wordt het kaakbot door de kaakchirurg gesneden, gevormd en opnieuw gepositioneerd. Dit type operatie is gericht op orthopedisch; vereist een gezamenlijke behandeling tussen een orthodontist en een kaakchirurg. 

Behalve dat het duur is, kan het ook enkele maanden duren om te herstellen. Gelukkig vereisen de meeste gevallen van diepe beet geen operatie en kunnen ze effectief worden behandeld met een van de bovenstaande behandelingen. 

• Onderhoudsinstrument:

Hoewel houders een overbeet niet kunnen corrigeren; maar ze zijn erg belangrijk om resultaten te behouden na orthodontische behandeling van diepe beet. Of het nu gaat om een ​​beugel of doorzichtige aligners, uw arts zal u vragen om hulpmiddelen te dragen om de resultaten van uw behandeling te behouden. Uw orthodontist zal over 6 maanden een vervolgbezoek plannen om uw resultaten te controleren. Zorg ervoor dat u uw retainer altijd correct gebruikt, zodat de overbeet niet terugkomt. 

Een diepe beet kan veel tandheelkundige en cosmetische problemen veroorzaken. Met behulp van tandheelkundige behandelingen zoals orthodontie, chirurgie, ... zal dit probleem echter bijna worden overwonnen. Idealiter moet de behandeling zo snel mogelijk worden gestart om de gevolgen van langdurige diepe beet te voorkomen. In alle gevallen dient u uw tandarts te raadplegen om het beste behandelplan voor u te bepalen. 

Dokter Truong My Linh