Handbotten: een delicate botstructuur

Handen zijn een uiterst belangrijk onderdeel van het menselijk lichaam. Inderdaad, de hand voert eenvoudige handelingen uit, zoals het grijpen van een groot voorwerp. Daarnaast onderneemt de hand echter ook activiteiten die verfijning vereisen, zoals een pen vasthouden om te schrijven, duimen tegenwerken. Het is ook de plaats van veel sensorische feedback naar het lichaam. Dus hoe is de hand gestructureerd om zo'n delicate functie op zich te nemen? Alles wordt beantwoord in het volgende artikel.

inhoud

• 1. Positie van de hand
• 2. Structuur van de hand
• 3. Handskeletstelsel
• 4. Polsbotmassa
• 5. Handbeenderen
• 6. Vingerbotten
• 7. Sesambot
• 8. Gewrichten in de hand
• 9. Functie van de hand

1. Positie van de hand

Blijkbaar zit de hand aan het einde van een arm. Wat betreft de limiet, de hand gaat van de verste polsplooi naar de toppen van de vingers. De hand is verdeeld in twee delen: handpalm en handrug. Wanneer de hand naar binnen is gebogen, wordt dit de handpalm genoemd en de buitenkant de rug van de hand.

2. Structuur van de hand

Een hand heeft 5 vingers, elke vinger heeft zijn eigen naam om hem te onderscheiden

• De duim is ook bekend als de I-vinger, dit is de eerste vinger van rechts naar links wanneer de handpalm omhoog is of van links naar rechts wanneer de handpalm naar beneden wijst. Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de duim de grootste diameter van de 5 vingers.
• De wijsvinger, ook wel de tweede vinger genoemd, is de volgende vinger van de duim.
• De middelvinger, of derde vinger, is de vinger die zich in het midden van de vijf vingers bevindt. Dit is de volgende vinger van de wijsvinger.
• De pink, of de vierde vinger, is de vinger naast de middelvinger. In het leven noemen we het vaak een andere bekende naam, namelijk de ringvinger.
• De pink is de V-vinger, de laatste vinger van de hand. Zoals de naam al aangeeft, is dit de kleinste van de 5 vingers.

Van de vijf vingers is de duim degene met het grootste bewegingsbereik en de meest delicate. Met uitzondering van de duim kunnen de overige 4 vingers voorwerpen in de handpalm grijpen. Alleen de duim kan echter de tegenovergestelde vingerbewegingen uitvoeren. Daarom speelt de duim een ​​belangrijke rol bij de delicate bewegingen van de hand.

Zie ook: Structuur en functie van de hand.

3. Handskeletstelsel

Het bewegingsapparaat van de hand is zeer complex en delicaat. Weet je, bij mensen heeft elke hand 27 botten. Met name het polsbeen heeft 8 botten, het handbeen heeft 5 botten en de 5 vingers hebben in totaal 14 botten. Laten we in detail bekijken hoe deze botten zijn gestructureerd!

Modelillustratie van beenderen in de hand.

4. Polsbotmassa

De polsbeenderen zijn de botten die de botten van de onderarm en de hand verbinden. Er zijn in totaal 8 botten, gerangschikt in twee rijen: bovenste en onderste rijen, gelijk verdeeld in 4 rijen elk. Van buiten naar binnen zijn er vier botten in de bovenste rij: de kiel, de lunate, de piramide en de erwt. De onderste rij bestaat uit 4 botten: trapezius, corpus callosum, fibula en haakbeen. Deze botten zijn aan elkaar vastgemaakt in een diepe kom en door complexe systemen van ligamenten.

Bij het buigen van de hand verbinden de 4 botten van de bovenste rij zich met de botten van de onderarm. Ondertussen volgen de 4 botten van de onderste rij de knokkels van de hand en vouwen ze in de 4 botten van de bovenste rij.

Over het algemeen heeft elk bot 6 vlakken. Er zijn onsamenhangende gezichten, dat wil zeggen, de rug van de hand en de palm van de hand. De overige vlakken grenzen aan de botten erboven, eronder of ernaast.

Over het algemeen kunnen de botten van de pols worden vergeleken met een kogellager dat zich tussen de twee botten van de onderarm en de vijf botten van de hand bevindt. Zo wordt de pols flexibel en zacht bewogen. De polsbeenderen breken minder snel. Wanneer de fractuur zich echter meestal in de landengte van het sleutelbeen of dislocatie van de lunate bevindt.

Illustratie van de botten van de pols, handpalm en rug van de hand.

5. Handbeenderen

De handbotmassa bestaat uit 5 lange botten, genummerd volgens de volgorde van de vingers, gaande van I tot V. Het eerste middenhandsbeentje begint in de duim. Knokkelbotten II, III, IV, V in respectievelijk de index, het midden, de ring en de kleine botten. Elk skelet heeft drie gezichten: binnen, buiten en posterieur. Komt overeen met 3 banken: binnen, buiten en posterieur. Het bovenste uiteinde van het bot wordt de basis genoemd, het onderste uiteinde is de top.

Lichaam licht naar voren gebogen, driehoekig prisma met 1 achterste en 2 zijvlakken. Zo wordt de handpalm aangepast aan de gripfunctie. De benige basis heeft een scharnierend raakvlak met de botten van de pols. Ondertussen is de kam bolvormig, passend bij de proximale basis van de vingers.

6. Vingerbotten

Elke vinger heeft 3 wervels: proximaal, midden en distaal in de volgorde vanaf de knokkels naar beneden. Behalve de duim zijn er slechts twee segmenten: het proximale en het distale. Net als bij de botten van de hand, heeft elke knokkel 3 delen: basis, lichaam en punt.

6.1. Proximale knokkels

Lichaam licht naar voren gebogen. Er zijn twee kanten: de voorkant is plat, de achterkant is meer rond. De basis heeft de vorm van een concaaf gewricht, scharnierend met de top van de knokkel van de hand. Ondertussen is de top eronder, tegen de mediale basis aan.

6.2. Middelvinger knokkel

Het lichaam is gebogen als een proximaal segment, heeft twee gezichten. Katrolvormige basis, passend bij de proximale wervels. De onderste punt ligt tegen de basis van de distale wervels.

6.3. distale knokkels

Het lichaam van de distale knokkel is erg klein. De basis articuleert met de punt van de middelste knokkel. Hoefijzervormige kuif, gladde achterkant, ruwe voorkant.

Zowel de knokkels als de botten van de hand zijn erg kwetsbaar. Omdat ze zich net onder de huid van de handrug bevinden, die vaak als dekking wordt gebruikt. Wanneer ze gebroken zijn, zijn deze botten vatbaar voor schuine, verplaatsing, vermindering of verlies van beweging in flexie en extensie van de vingers. En het is mogelijk om de vingers te laten overlappen wanneer de hand gesloten is.

Illustratie van benige gebieden van de hand.

7. Sesambot

Dit is een klein, rond of ovaal bot. Ze bevinden zich meestal rond gewrichten of in pezen. Met de rol van het vergroten van de stevigheid van gewrichten en sterkte van pezen. In de hand is er alleen sesambeen rond het gewricht. Het sesambeen wordt vaak gezien in de knokkels - vingers, vingers - vingers. De duim heeft altijd twee sesambeenderen aan weerszijden van het middenvoetgewricht.

8. Gewrichten in de hand

We hebben zojuist de basisskeletstructuren in het handgebied behandeld. Het is duidelijk dat het handgebied klein is maar een zeer groot aantal botten heeft. Dus, om een ​​zachte, delicate handbeweging te hebben, moeten deze botten perfect gearticuleerd zijn. Dankzij de gewrichten kunnen onze handen grijpen en loslaten, flexibel werken en met gemak geavanceerde gebaren uitvoeren. Laten we leren over de gewrichten in het handgebied.

8.1. Interfalangeale gewrichten

Het interfalangeale gewricht wordt ook wel het interfalangeale gewricht genoemd. Dit zijn de gewrichten tussen de vingers. Elke vinger heeft twee verschillende interdigitale gewrichten. Het proximale interdigitale gewricht verbindt de proximale en distale wervels. Evenzo verbindt het distale interfalangeale gewricht de mediale en distale wervels.

 De duim heeft maar één gewricht, omdat de duim maar twee knokkels heeft. Dit zijn scharnierverbindingen, ze laten beweging in één vlak toe. Voornamelijk buig- en strekbewegingen. Beide zijden worden erg sterk gemaakt door ligamenten, dus ze worden beperkt door andere bewegingen.

8.2. Hand-vinger gewricht

Het gewricht dat de botten van de hand verbindt met de botten in de vingers. De knokkels van de vier vingers van de hand behalve de duim zijn convexe gewrichten. Terwijl het knokkelgewricht een scharniergewricht is.

8.3. Pols tussenwervelgewricht

Zijn er gewrichten aanwezig tussen de botten van de pols?

8.4. Pols-handgewricht

De gewrichten tussen de botten van de pols en de hand.

8.5. Pols rotator

Het is het gewricht tussen het ondervlak van de onderkop van het radiale bot (het radiale bot is een van de 2 botten van de onderarm) en de botten van de pols. Het onderste oppervlak van de onderste kop van het radiale bot is een driehoekige gewrichtsholte, in het midden is er een kleine richel die de holte in twee vlakken verdeelt. Het buitenoppervlak van de driehoek grenst aan het scheenbeen. Ondertussen is het binnenvlak vierhoekig, tegen het lunate bot aan.

De polsrotatormanchet is voornamelijk een flexie- en extensiebeweging. Met een vouwamplitude van ongeveer 90o en een rek van ongeveer 60o. Bovendien kan hij in vorm op 45° en 30° worden gesloten. De pols is meer gebogen dan gestrekt en meer in adductie dan in flexie. Daarom zijn de botten van de pols dicht bij elkaar wanneer ze worden gestrekt en gebogen, en los wanneer ze worden gebogen en gesloten.

Illustratie van de mandibulair rotatormanchet en de pols- en handgewrichten.

9. Functie van de hand

De belangrijkste functie van de hand is het grijpen van voorwerpen en het uitvoeren van delicate handelingen. Bijvoorbeeld een pen vasthouden, schrijven, tekenen, vingers knijpen om een ​​munt op te rapen... Dingen lijken heel eenvoudig in het leven, maar het is een delicaat en nauwgezet proces dat de natuur op tafel legt.

Vingerafdrukken worden gebruikt om een ​​persoon te identificeren.

Bovendien heeft ieder van ons een verschil in de palm van onze hand. In de palm van de hand zijn er palmlijnen. De aanwezigheid van palmlijnen heeft een rol om de activiteiten van mensen te helpen bij het beter vasthouden van objecten. En de huid aan de onderkant van de vingertoppen heeft vingerafdrukken, wat een heel speciaal gebied is. Vingerafdrukken zijn een teken als geen ander. Het wordt dus gebruikt om elke persoon te identificeren.

Palmkleur is ook belangrijk. Normaal is de handpalm felroze. Bleke handpalmen kunnen verband houden met bloedarmoede. Of gele handpalmen kunnen wijzen op een leverziekte. Of lippenstiftpalmen kunnen duiden op cirrose van de lever.

De vorm en kleur van de vingers hebben niet alleen een esthetische rol, maar ook een voorspellende rol voor uw gezondheid. Normaal gesproken zijn vingernagels bijvoorbeeld rossig, maar in gevallen van bloedarmoede door ijzertekort zien we bleke nagels.

Zie ook:  Afwijkingen van teennagels .

Palmkleur kan uw gezondheidsstatus voorspellen.

Zo hebben we interessante informatie geleerd over de structuur en kenmerken van de botten van de hand. Handen spelen een belangrijke rol bij menselijke activiteiten. Daarom zal het beter beschermen van de structuur van onze handen door de structuur van onze handen te begrijpen. Ik hoop dat de lezers nuttige kennis van het artikel hebben gehad. Bedankt voor het altijd begeleiden van SignsSymptomsList!

Dokter Nguyen Thanh Xuan