Torbiele maziówkowe i podstawowa wiedza do poznania

Torbiele maziówkowe najczęściej występują u kobiet. Wiek waha się od 20-40 lat, co stanowi 70%. Bardzo rzadko torbiele maziowe występują u dzieci poniżej 10 roku życia. Choroba jest powszechna i zwykle nieszkodliwa, nie rozwija się w raka i ustępuje samoistnie bez leczenia. Torbiele maziówkowe mogą powodować ból lub zakłócać ruch stawów. W przypadku wystąpienia objawów lekarz może spuścić płyn za pomocą igły lub chirurgicznie usunąć torbiel. Jeśli nie ma objawów, leczenie nie jest konieczne, ponieważ mogą one same zniknąć.

zawartość

• 1. Pojęcie zdolności przekładu
• 2. Co powoduje torbiele maziowe?
• 3. Czynniki ryzyka zapalenia błony maziowej
• 4. Niektóre objawy
• 5. Jak zdiagnozować torbiel maziową?
• 6. Metody leczenia torbieli maziowych
• 7. Powikłania torbieli maziówkowej
• 8. Profilaktyka torbieli maziowych

1. Pojęcie zdolności przekładu

Torbiel zwojowa to mały woreczek wypełniony lepkim, gęstym, bezbarwnym lub bladożółtym, galaretowatym płynem. Ten zbiornik na płyn ma kształt okrągły lub owalny, a jego wielkość waha się od wielkości grochu do 2,5 cm. Tworzą się wzdłuż włókien ścięgien lub na stawach. Torbiele maziówkowe występują najczęściej na powierzchni grzbietowej stawu nadgarstkowego, ale mogą również występować na powierzchni dłoniowej nadgarstka. Inne mniej powszechne lokalizacje, takie jak: podeszwy podstawy palców, czubki palców, zewnętrzna powierzchnia stawu kolanowego i skokowego, podbicie...

2. Co powoduje torbiele maziowe?

Dokładna przyczyna torbieli maziowych jest wciąż nieznana. Uważa się, że uraz lub nadużycie powoduje zniszczenie tkanki stawowej. Stamtąd tworzą się małe kieszenie płynu, które następnie łączą się w większą, wyraźniejszą masę. Większość teorii dotyczy otworu w torebce stawowej lub pochewce ścięgna, co powoduje wybrzuszenie tkanki stawowej.

Torbiele maziówkowe zwykle występują z tyłu nadgarstka.

3. Czynniki ryzyka zapalenia błony maziowej

Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia torbieli maziowych obejmują:

• Płeć, wiek: Torbiele maziówkowe mogą wystąpić u każdego. Jednak zwykle występują u kobiet w wieku od 20 do 40 lat.
• Choroba zwyrodnieniowa stawów: Osoby z chorobą zwyrodnieniową stawów dystalnego stawu międzypaliczkowego mają zwiększone ryzyko rozwoju torbieli maziowych w tych stawach.
• Uszkodzenie ścięgien i stawów: ścięgna i stawy, które zostały uszkodzone w przeszłości, są bardziej narażone na rozwój torbieli maziowych.

Zobacz więcej artykułów: Jakie są objawy bólu kolana?

4. Niektóre objawy

Obrzęk:

• Torbiele maziówkowe powodują obrzęk i guzy w stawach, zwłaszcza w stawach nadgarstków i dłoni. Jest zwykle miękki, ma różną wielkość od 1 do 3 cm i nie jest ruchliwy. Obrzęk może pojawiać się powoli, nasilać się z czasem, przy dużym ruchu lub może pojawić się nagle. W przeciwnym razie mogą się skurczyć, a nawet zniknąć bez leczenia.

Ból:

• Torbiele maziówkowe są zwykle bezbolesne, a do 35% przebiega bezobjawowo. Mogą jednak powodować ból w różnym stopniu, często po ostrym lub powtarzającym się urazie. Gdy są obecne, często powodują przewlekły ból, który nasila się wraz z ruchem stawów. Kiedy torbiele maziowe pojawiają się w pochewce ścięgna, mogą osłabiać ruch, którym rządzi ścięgno. Jeśli pojawią się na stopach, kostki mogą być niewygodne podczas chodzenia i noszenia butów.

Ból nadgarstka z powodu torbieli maziowej.

Inne objawy neurologiczne:

Jeśli pojawiają się w pobliżu nerwów, czasami pojawiają się objawy, takie jak utrata mobilności, uczucie mrowienia itp.

5. Jak zdiagnozować torbiel maziową?

Gdy w nadgarstku, dłoni, kostce lub stopie pojawi się tkliwy lub bolesny guzek, należy zgłosić się do specjalisty ortopedy lub specjalisty w zakresie układu mięśniowo-szkieletowego w celu zbadania i leczenia, jeśli to konieczne. Aby postawić diagnozę, lekarz zapyta, jak długo guz był obecny i kiedy wystąpiły objawy. Jednocześnie lekarz zbada i oceni guz pod kątem jego lokalizacji, wielkości i charakteru. Aby z całą pewnością potwierdzić rozpoznanie torbieli maziowej, dodatkowe badania, takie jak:

• Użyj igły, aby pobrać płyn z torbieli, zbadaj i obserwuj. Płyn torbieli maziowej jest zwykle bladożółty, lepki i lepki. Oprócz diagnozy pomagają również w leczeniu torbieli maziowych.
• Ultradźwięki : pomaga określić, czy guz wewnątrz jest lity czy płynny.

Diagnostyka ultrasonograficzna torbieli maziowej nadgarstka.

• Rentgen : chociaż nie widzi torbieli, pomaga wykluczyć przypadki choroby zwyrodnieniowej stawów, guzów kości...
• MRI : Pomaga dobrze uwidocznić guzy i tkanki miękkie. Pomaga rozróżnić cechy guzów w najbardziej czytelny sposób.

6. Metody leczenia torbieli maziowych

Torbiele maziówkowe zwykle nie powodują żadnych objawów i nie wymagają leczenia. Twój lekarz może zalecić monitorowanie i wykonanie następujących czynności:

• Unieruchomienie: Ruch stawów z torbielami maziowymi często zwiększa ich rozmiar i zwiększa nacisk na nerw powodujący ból. Unikaj powtarzających się ruchów nadgarstka lub dłoni. Noszenie opaski na nadgarstek może pomóc w zmniejszeniu torbieli maziowej. Ponadto szyny pomagają również złagodzić ból, gdy występują objawy. Kiedy ból zniknie, możesz wykonywać ćwiczenia, które pomogą wzmocnić nadgarstek i zakres ruchu.
• Noś buty, które nie dotykają torbieli maziowych, jeśli pojawiają się na kostce lub stopie.

Jeśli powodują ból i zakłócają zakres ruchu stawu, konieczne będzie leczenie. Istnieją 2 metody leczenia: aspiracja i chirurgiczne usunięcie torbieli.

6.1 Ssanie

Metoda odsysania torbieli.

Wykonywany za pomocą wstrzyknięcia spermy w celu nakłucia torbieli i spuszczenia płynu. Następnie wstrzyknij przeciwzapalne kortykosteroidy, aby ograniczyć odbudowę płynu torbielowatego. Nosić nieruchomą ortezę nadgarstka, którą można zdjąć 6 godzin po zabiegu. Jeśli płyn z nadgarstka zostanie usunięty 3 razy, wskaźnik wyleczenia wynosi 30-50%. Wskaźnik powodzenia leczenia jest wysoki w przypadku torbieli maziowych w pochewce ścięgna zginacza nadgarstka. Jest to bardzo prosty zabieg, nie powoduje bólu, można go natychmiast wypisać. Jednak około połowa przypadków powraca po aspiracji.

6.2 Cystektomia

W przypadku niepowodzenia powyższych zabiegów konieczne jest chirurgiczne usunięcie torbieli. Istnieją 2 rodzaje operacji, które można zastosować do usunięcia torbieli maziowej:

• Operacja otwarta: Chirurg wykonuje przeciętne nacięcie skóry około 5 cm w miejscu dotkniętego chorobą stawu lub ścięgna.

• Chirurgia artroskopowa: Wykonuje się mniejsze nacięcia w celu wprowadzenia endoskopu i narzędzi do stawu. Lekarz użyje endoskopu do prowadzenia i wprowadzania narzędzi w celu usunięcia torbieli.

Operacja cystektomii.

Oba rodzaje operacji są równie skuteczne w usuwaniu i zapobieganiu nawrotom torbieli. Chirurgia laparoskopowa jest zwykle mniej bolesna po zabiegu, jednak czas oczekiwania jest dłuższy. Po zabiegu nosić szynę do unieruchomienia stawu na okres do 7-10 dni. Często poruszaj palcami, aby stawy były elastyczne. Ostatnie badania pokazują, że szynowanie przez długi czas tak naprawdę nie pomaga. Zaleca się stosowanie stawów bezpośrednio po zabiegu.

Torbiele maziówkowe mogą nadal nawracać po wykonaniu aspiracji i resekcji chirurgicznej. Jednak zabieg chirurgiczny wykazał niższy odsetek nawrotów niż aspiracja cyst.

7. Powikłania torbieli maziówkowej

Operacja usunięcia guza to mały, prosty zabieg, więc powikłania są rzadkie. Jednak niewielka liczba osób doświadcza trwałej sztywności i bólu po operacji. W znieczuleniu ogólnym istnieje również niewielkie ryzyko powikłań w sercu i płucach.

Ryzyko infekcji w przypadku niewłaściwego leczenia jest bardzo wysokie. Ponadto torbiele maziowe zawsze mogą powrócić po leczeniu. Jest to bardziej prawdopodobne, jeśli znajduje się w okolicy nadgarstka. 

8. Profilaktyka torbieli maziowych

Ogranicz nadmierne, powtarzalne lub ruchy nadgarstka.

Nie należy arbitralnie leczyć w domu niewłaściwymi metodami, takimi jak samonakłuwanie torbieli, wyciskanie płynu. To sprawia, że ​​bardzo łatwo jest się zarazić i pogorszyć stan.

Zobacz też:  Ćwiczenia z pacjentami układu mięśniowo-szkieletowego .

Torbiel maziowa jest dość powszechną chorobą. Chociaż nie jest nowotworem złośliwym, może powodować dyskomfort podczas poruszania stawów, zwłaszcza stawów nadgarstków. Powyższy artykuł dostarcza informacji, które pomogą nam zapobiegać chorobie, a także wcześniej rozpoznawać objawy choroby. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów choroby należy skonsultować się ze specjalistą w celu szybkiego zbadania i leczenia. Należy unikać przypadków niewłaściwego leczenia w domu, takich jak samonakłucie torbieli.

Doktor Nguyen Huynh Thanh Thien